4.3' διάβασμα
Ο ηθοποιός Ρίτσαρντ Γκιρ είναι γνωστός για τις 40 περίπου ταινίες που έχει πρωταγωνιστήσει,αλλά λίγοι γνωρίζουν οτι είναι επίσης φανατικός ερασιτέχνης φωτογράφος και μανιώδης συλλέκτης. Άρχισε να φωτογραφίζει απο μικρός με μια Brownie που του χάρισαν οι γονείς του και θυμάται με νοσταλγία το φίλμ 127. Δεν θεωρεί τον εαυτό του μηχανόφιλο και χρησιμοποιεί ακόμη μια Contax T2 (αναλογική) λόγω του φακού της, του μικρού όγκου και του ακριβούς φωτομέτρου της. Οι φωτογραφίες του απο τα ταξίδια του και ιδιαίτερα απο το Θιβέτ (έχει ασπαστεί τον βουδισμό εδώ και πολλά χρόνια) παρέμεναν αδημοσίευτες -αφού βεβαίως είχαν επιτελέσει τον σκοπό τους ως καταγραφή προσωπικών εμπειριών- ώσπου τις πρόσεξε η σχεδιάστρια εκθέσεων και εκδόσεων Ελίζαμπεθ Άβεντον σε μια επίσκεψή της στο διαμέρισμα του ηθοποιού. ¨Δεν είχα καμία πρόθεση να τις μοιραστώ" λέει ο Γκιρ. Ευτυχώς η Άβεντον κατάφερε να τον μεταπείσει και έτσι οι φωτογραφίες και εκτέθηκαν ανά τον κόσμο αλλά και εκδόθηκαν σε βιβλίο με τον τίτλο 'Προσκυνητής'.
Όσον αφορά την έκδοση του βιβλίου του περιγράφει οτι: "Είχα μια αρκετά μεγάλη φωτογραφική συλλογή βιβλίων εκείνη την εποχή και υπήρχαν κάποια βιβλία που μου άρεσαν ιδιαίτερα . Ένα απο αυτά ήταν ένα βιβλίο του Στίγκλιτζ, "Άλφρεντ Στίγκλιτζ: Φωτογραφίες και Κείμενα" (εκδόσεις Callaway, 1983), το οποίο ακόμη και σήμερα παραμένει από τα πιο όμορφα σχεδιασμένα και εκτυπωμένα φωτογραφικά βιβλία. Άρχισα να ενδιαφέρομαι όλο και περισσότερο για το πώς μπορεί να γίνει ένα όμορφο βιβλίο, τι ποιότητα χαρτιού θα χρησιμοποιηθεί, το είδος της εκτύπωσης. Το χαρτί που ήθελα να χρησιμοποιήσω δεν υπάρχει πια, οπότε έπρεπε πραγματικά να αναζητήσω μια εταιρεία που το προϊόν της θα προσέγγιζε το χαρτί στο βιβλίο του Στίγκλιτζ, που μου άρεσε τόσο πολύ.
Η εταιρεία βρέθηκε και το χαρτί της ήταν παχύτερο και πυκνότερο και πραγματικά θα "ρουφούσε" το μελάνι. Δεν είχε διαφάνεια, και γι'αυτό δεν υπήρχαν είδωλα από την πίσω σελίδα. Και ήθελα μια έντονη παρουσίαση των εικόνων. Ήθελα να μεσολαβεί λευκός χώρος, όπως θα γύριζε η σελίδα, δεν ήθελα οι εικόνες να ήταν αντιμέτωπες η μια στην άλλη. Άρχισα να ψάχνω τις διαδικασίες εκτύπωσης. Το βιβλίο είναι εκτυπωμένο όλο σε Quadratone. Υπάρχουν τέσσερα αρνητικά για κάθε εικόνα. Και διπλασιάσαμε τα μαύρα, έτσι είχαμε δύο αρνητικά που ήταν για την εκτύπωση του μαύρου και τα άλλα ήταν για τους μεσαίους τόνους και τις πιο φωτεινές αποχρώσεις. Αυτό βέβαια άλλαζε μερικές φορές, αν θέλαμε να τονίσουμε τους μεσαίους ή τους υψηλούς τόνους.
Πηγαίνοντας λίγο πίσω, για τις αρχικές εκτυπώσεις στο σκοτεινό θάλαμο των ίδιων φωτογραφιών, χρησιμοποιούσα 4 διαφορετικούς ανθρώπους. Κάθε ένας ήταν καλός σε κάτι διαφορετικό απο τους άλλους. Ο ένας ήταν πραγματικά καλός στην ανάδειξη των μαύρων, ο άλλος ήταν πολύ καλός στους μεσαίους τόνους, ο τρίτος ήταν καλός στο να παράγει αντιθέσεις. Κάθε ένας είχε ακριβώς μια διαφορετική αίσθηση για την εικόνα και όταν άρχισα να συνεργάζομαι με τον καθένα, ήξερα ποιες εικόνες θα ήταν καλύτερες γι'αυτούς και στη συνέχεια δούλευα με τον καθένα ξεχωριστά πάνω σε αυτές τις εικόνες. Είναι μια πολύ περίπλοκη διαδικασία. Αισθάνθηκα ότι έπρεπε να κατευθύνω τη διαδικασία αλλά με απόλυτα συνεργατικό τρόπο με τους εκτυπωτές. Οι οποίοι ομολογουμένως ήταν μεγάλοι, πραγματικά μεγάλοι καλλιτέχνες. Μόλις πήρα τα αποτελέσματα που μου άρεσαν, τα χρησιμοποιήσαμε ως βάση για το πώς επρόκειτο να γίνει η εκτύπωση του βιβλίου. Θα λαμβάνονταν αποφάσεις με βάση τις χρωματικές πυκνότητες, εκτύπωση με εκτύπωση".
φωτογραφίες: © Richard Gere
& Fahey/Klein Gallery, Los Angeles
επιμέλεια- μτφρ.: Κάππα Λάμδα
© periopton
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
