where art is always in focus

22.4.13

Κωστής Αντωνιάδης, μια αναδρομική

2.5' διάβασμα






Σε μία έκθεση- εν προκειμένω μία φωτογραφική έκθεση- όσο εύκολη είναι η κριτική τοποθέτηση για το μέρος, τόσο δύσκολη είναι για το όλον, για τον απλούστατο λόγο ότι τα έργα  παρουσιάζονται αποκομμένα απο τις συμφράσεις τους όπως γενέθλιος τόπος, τοπίο, φώς, καιρικές συνθήκες, ιδιαιτερότητα της γής και  προπάντων την αίσθηση της περιρρέουσας ατμόσφαιρας. Αυτή η αλληλεπίδραση είναι μια σταθερά στη ζωή του καλλιτέχνη και δυστυχώς, τις περισσότερες φορές, παραμένει άγνωστη αλλά και μη υπολογίσιμη.
   

Γι' αυτόν τον λόγο δεν είναι κατακριτέο ένας ανυποψίαστος θεατής να θεωρήσει ότι τουλάχιστον δύο, εάν όχι τρείς φωτογράφοι εκθέτουν στην -αναδρομική- έκθεση του Κωστή Αντωνιάδη με τον τίτλο "Χρησιμοποιημένες Φωτογραφίες". Αλλά προσοχή! σε μια αναδρομική έκθεση, άσχετα με τη πολυεπίπεδη θεματική της, συμφράσεις υπάρχουν, είναι εκεί με την μορφή της προηγούμενης και της επόμενης εργασίας ερμηνεύοντας και υποστηρίζοντας η μία την άλλη. Επί πλέον οι γνωρίζοντες την σταδιοδρομία του Αντωνιάδη δεν θα εκπλαγούν, γιατί στα χρόνια που έχουν προηγηθεί έχει διερευνήσει τη φωτογραφία και τις δυνατότητές της αποφεύγοντας να ταυτοποιηθεί με ένα ύφος. 

   Οι φωτογραφίες του Αντωνιάδη χαρακτηρίζονται απο τα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα που εμπεριέχουν και αντιπροσωπεύουν μια φαινομενολογική σχέση του θεατή και του περιβάλλοντος χώρου του. Σε μια άλλη δημιουργική του έκφανση εγκαταλείπει τα ρητά γνωρίσματα της τεκμηρίωσης τόσο έμφυτα στη φωτογραφία και ερευνά αντ'αυτού, τη συγγενική φύση των στοιχείων σε μια εικόνα. Η πρόκληση είναι να αναπτυχθεί ένα εικονολογικό λεξιλόγιο συγκεκριμένο για τη φωτογραφία, μέσω του οποίου, η φωτογραφία είναι σε θέση να υπερβεί τη φθορά απο την αλλεπάλληλη παρατήρηση. Ο Αντωνιάδης ενστερνίζεται την ιδέα ενός ελεύθερου πεδίου, όπου η εικόνα δεν έχει εγκλωβιστεί στο φωτογραφικό κουτί, αλλά αναμιγνύει τον εαυτό της με άλλα μέσα, με αποτέλεσμα να παράγεται ένα έργο διαφορετικό αντί να επαναλαμβάνεται ένα είδος εικόνας σαν σήμα-κατατεθέν.
Αποτελεί σίγουρα πρότυπο για μια νέα γενιά καλλιτεχνών (αν και πιστεύω ότι και παλαιότεροι,συνειδητά ή όχι, έχουν εντυπωσιαστεί) οι οποίοι μπορούν να εξερευνήσουν το ευρύ πεδίο, να πειραματιστούν, να απελευθερωθούν από κάθε είδους τετριμμένο ή συντηρητικό χαρακτηρισμό του τί -υποτίθεται- ότι είναι η φωτογραφία.







επιμέλεια-φωτογραφίες-κείμενο: Κάππα Λάμδα
© periopton



Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
της εικόνας συμπεριλαμβανομένης