4΄διάβασμα
μυστήριο και αναπάντητα ερωτήματα που εξάπτουν τη φαντασία ακόμα και μετά απο 60 χρόνια.
Υψωμα 1079
Περίπου στις 5 το απόγευμα της 1ης Φεβρουαρίου, 1959, εννέα σκιέρ (δέκα αρχικά, αλλά ο ένας εγκατέλειψε) από τη λέσχη της Πολυτεχνικής σχολής των Ουραλίων, στήνουν μία σκηνή εσπευσμένα, λόγω μιας χιονοθύελλας και του σκοταδιού που έπεφτε, στην πλαγιά του 'Νεκρού Βουνού' (Kholat-Syakhyl) στη γλώσσα των αυτοχθόνων Μάνσι.
η ομάδα Dyatlov
Ήταν η πέμπτη ημέρα ενός οδοιπορικού με σκι. Οι τελευταίες εποικημένες θέσεις, Ιφντελ, Βιζάι, 41ος τομέας, ο 2ος Βόρειος, είχαν αφεθεί αρκετά πίσω. Το αχανές χιονισμένο τοπίο των βόρειων Ουραλίων ληθαργικά μονότονο, απλωνόταν για μίλια μακριά προς όλες τις κατευθύνσεις.
Η κύρια πεζοπορία της ομάδας του Ιγκόρ Ντιάτλοφ για την ανάβαση στο όρος Οτόρτεν, έχει προγραμματιστεί για αύριο. Μετά από ένα δείπνο με γαλέτα και αποξηραμένο κρέας, οι "Ντιάτλοφ" είναι έτοιμοι να περάσουν το βράδυ τους∙ βγάζουν τις μπότες και τα μπουφάν τους, και τυλίγονται με βαμβακερές κουβέρτες. Ένα πρώτο ερώτημα που ανακύπτει είναι για ποιό λόγο δεν επέλεξαν να κατασκηνώσουν στην πιό φιλόξενη και ασφαλή παρυφή του δάσους και έστησαν τη σκηνή τους σε ανοιχτό πεδίο. Μήπως ένιωθαν πως απειλούνται και μήπως αυτό σχετίζεται με το καρέ Νο 17, που ήταν αποτυπωμένο σε ένα από τα φιλμ, και δείχνει μια φιγούρα εκτός εστίασης να παρακολουθεί ανάμεσα από τα πρώτα δέντρα του δάσους;
 |
| ;;; |
Κατά τη διάρκεια όμως αυτής της μοιραίας νύχτας κάτι συνέβη... κάτι σπάνιο, ανεξήγητο, αλλά και θανάσιμο. Για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη σκηνή υπο το καθεστώς χρονικής πίεσης, τέτοιας, που άνοιξαν δίοδο σκίζοντάς την απο μέσα χρησιμοποιώντας τα μαχαίρια τους και απομακρύνθηκαν κάτω απο συνθήκες πολικού ψύχους, με γυμνά πόδια ή φορώντας μόνο τις κάλτσες τους και με ελάχιστα ρούχα. Δηλαδή έτσι όπως είχαν ξαπλώσει για ύπνο. Μέσα σε λίγες ώρες θα χάσουν τη ζωή τους με ακατανόητο και περίεργο τρόπο, καθώς η επίσημη εκδοχή του θανάτου από υποθερμία δεν δικαιολογεί τον βαρύ και αλλόκοτο τραυματισμό τους (δυο από τις σορούς βρέθηκαν -εκτός των άλλων- χωρίς μάτια και γλώσσα)!
 |
| η σκηνή πριν το συμβάν, μετά το συμβάν και στον χώρο έρευνας |
Ενα άλλο ανεξήγητο στοιχείο είναι το ότι παρά την εσπευσμένη -σχεδόν υπό το κράτος πανικού- αποχώρησή τους από τη σκηνή, ένας τουλάχιστον εξ αυτών πήρε μαζί του και τη φωτογραφική μηχανή του(!) (κατά πάσα πιθανότητα μια 'FED' με τον Industar-20 φακό). Βρέθηκε περασμένη στο λαιμό του μετά από τρεις μήνες, εντελώς ανέπαφη, παρά τις σοβαρές και εκτεταμένες σωματικές κακώσεις του ίδιου.
η σορός του Ζολοτάριοφ
και η φωτ. μηχανή
Το 34ο καρέ
Το 2009 οι ερευνητές Αλεξέι Κόσκιν και Γιούρι Κούντσεβιτς απέκτησαν πρόσβαση στα αρχεία του πρώην εισαγγελέα Λεβ Ιβάνοφ. Έξι λωρίδες φιλμ με αποτυπωμένα στιγμιότυπα του ταξιδιού, δίνουν μία ιδέα του τι ακριβώς υπονοεί ο Ιβάνοφ με τον όρο «στοιχεία κλειδιά». Όπως αποκαλύπτεται, το καρέ με την εγκατάσταση της σκηνής - που θεωρείτο μέχρι τότε ότι ήταν η τελευταία φωτογραφία των "Ντιάτλοφ", - ακολουθείται από μια άλλη εικόνα: μία ομιχλώδης πηγή φωτός κινείται, ή μάλλον φαίνεται να καίει, περιβαλλόμενη από ένα κατάμαυρο φόντο.
Η κάμερα 'Zorki' -με φακό Industar-22 με την οποία τραβήχτηκε η φωτογραφία, ανήκε στον Γιούρι Κριβονιντσένκο και βρέθηκε στη σκηνή προσαρμοσμένη σ'ένα αυτοσχέδιο τρίποδο από κλαδιά.
 |
| το μοντέλο της Zorki που χρησιμοποιήθηκε |
Δηλαδή κατά τα φαινόμενα, στις τελευταίες στιγμές της παραμονής τους στη σκηνή, οι "Ντιάτλοφ" τοποθέτησαν σκόπιμα την κάμερα στο τρίποδο, και φωτογράφισαν κάποιο φλεγόμενο ή λαμπρό αντικείμενο ...
© periopton
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
