8' διάβασμα
από τον Αύγουστο Στρίντμπεργκ
Κάποτε υπήρχε ένας φωτογράφος. Ήταν ένας εξαιρετικός φωτογράφος∙ φωτογράφιζε πορτραίτα, προφίλ και ανφάς, τριών τετάρτων και ολόσωμα∙ επίσης έκανε την επεξεργασία στο σκοτεινό θάλαμο, εμφάνιση και στερέωση, τονισμό και εκτύπωση. Ένα αστέρι στο είδος του! Αλλά ήταν πάντα δυσαρεστημένος γιατί ήταν ένας φιλόσοφος, ένας μεγάλος φιλόσοφος καθώς και ένα ανακαλυπτικό πνεύμα. Η θεωρία του υποστήριζε ότι ο κόσμος ήταν ανάποδα. Αποδεικνυόταν πολύ απλά από τη φωτογραφική πλάκα όταν εμβαπτιζόταν στον εμφανιστή. Όλα που βρίσκονταν στη δεξιά πλευρά του πρωτότυπου τώρα εμφανίζονταν στην αριστερή, οτιδήποτε ήταν σκοτεινό, μετατρεπόταν σε φώς, το φώς άλλαζε σε σκιά, το μπλέ γινόταν λευκό και τα ασημένια κουμπιά έχαναν τη γυαλάδα τους τόσο, που φαίνονταν σαν σιδερένια. Ο κόσμος ήταν ανάποδα.
 |
| 📸© Κ.Λ. all rights reserved |
Είχε ένα συνεργάτη, έναν καθ' όλα συνηθισμένο άνθρωπο, φορτωμένο με μικροπρεπή χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, κάπνιζε συνεχώς πούρα, δεν έκλεινε ποτέ του την πόρτα, χρησιμοποιούσε το μαχαίρι για να φέρει το φαγητό στο στόμα του αντί για το πιρούνι, φορούσε το καπέλο του και στους εσωτερικούς χώρους, καθάριζε τα νύχια του στο στούντιο και το απόγευμα έπινε τρία ποτήρια μπύρα.
Ήταν γεμάτος ελαττώματα!
Ο φιλόσοφος, από την άλλη πλευρά, ήταν τέλειος και γι' αυτό το λόγο δυσανασχετούσε για τον όχι και τόσο τέλειο συνάδελφό του. Θα είχε διαλύσει το συνεταιρισμό τους αν μπορούσε αλλά η εργασία τους ανάγκαζε να παραμένουν μαζί και επίσης ήταν δεσμευμένοι να διατηρούν αυτό το συνεταιρισμό και έτσι η δυσαρέσκεια του φιλοσόφου μετατράπηκε σε ένα παράλογο μίσος. Ήταν φοβερό!
Όταν ήρθε η άνοιξη αποφάσισαν να νοικιάσουν ένα κατάλυμα σε ένα καλοκαιρινό θέρετρο, γι' αυτό το λόγο ο συνεργάτης έφυγε προς αναζήτησή του και το οποίο, πράγματι, βρήκε. Έτσι μία Κυριακή αναχώρησαν με ένα καράβι.
Ο φιλόσοφος καθόταν όλη την ημέρα στο κατάστρωμα πίνοντας πάντς. Ήταν πολύ σωματώδης και υπέφερε από διάφορα προβλήματα υγείας∙ το συκώτι του ήταν κατεστραμμένο και είχε ένα θέμα με τα πόδια του, ίσως ρευματισμούς ή κάποια παρεμφερή ασθένεια. Όταν αφίχθησαν διέσχισαν τη γέφυρα βγαίνοντας στη στεριά.
"Αυτό είναι το μέρος;" ρώτησε ο φιλόσοφος.
"Λίγο περπάτημα και φτάσαμε" απάντησε ο συνεργάτης.
Προχώρησαν κατά μήκος ενός μονοπατιού γεμάτο ρίζες, το οποίο κοβόταν απότομα από ένα φράχτη τον οποίο έπρεπε να σκαρφαλώσουν. Έπειτα το μονοπάτι έγινε βραχώδες και ο φιλόσοφος άρχισε να παραπονιέται για τα πόδια του, αλλά φτάνοντας σε έναν ακόμη φράχτη ξέχασε μονομιάς τους πόνους. Από εκεί και πέρα, κάθε ίχνος του δρόμου εξαφανίστηκε και περπατούσαν σε γυμνό βράχο μέσα από χαμόδενδρα και μύρτιλλα.
Πίσω από τον τρίτο φράχτη στεκόταν ένας ταύρος, που κυνήγησε τον φιλόσοφο μέχρι τον τέταρτο, στον οποίο έφτασε λουσμένος στον ιδρώτα με όλους τους πόρους του δέρματός του ανοιχτούς. Όταν πέρασαν και τον έκτο φράχτη αντίκρυσαν το σπίτι. Ο φιλόσοφος προχώρησε κατευθείαν στη βεράντα.
"Γιατί τόσα πολλά δεντρα;" ρώτησε. "Κρύβουν τη θέα".
"Ναί αλλά προστατεύουν το σπίτι από τις ισχυρές θαλασσινές αύρες", απάντησε ο συνεργάτης.
"Και ο τόπος μοιάζει με νεκροταφείο, το σπίτι βρίσκεται στο κέντρο ενός πευκοδάσους".
"Μία πολύ υγιεινή τοποθεσία" αντιγύρισε ο συνεργάτης.
Στη συνέχεια, θέλησαν να πάνε για κολύμπι. Αλλά δεν υπήρχε η κατάλληλη τοποθεσία, με τη φιλοσοφική έννοια της λέξης. Δεν υπήρχε τίποτα, παρά μόνο πετρώδες έδαφος και λάσπη. Αφού πήραν το μπάνιο τους ο φιλόσοφος δίψασε και θέλησε να πιεί ένα ποτήρι νερό από την πηγή. Είχε ένα κόκκινο-καφέ χρώμα και μία περίεργη έντονη γεύση. Δεν ήταν καλό. Τίποτα δεν ήταν καλό. Και το κρέας ήταν δυσεύρετο, μόνο ψάρια ήταν διαθέσιμα.
Η απαισιοδοξία κυρίευσε τον φιλόσοφο και άρχισε να κλαίει τη μοίρα του καθισμένος κάτω από μία κολοκυθιά. Αυτό βέβαια δεν βοήθησε στο παραμικρό. Έπρεπε να παραμείνει εκεί, ενώ ο συνεργάτης του επέστρεψε στην πόλη για να φροντίσει την επιχείρηση για όσο διάστημα θα απουσίαζε ο φίλος του. Μετά από διάστημα έξι εβδομάδων ο συνεργάτης επέστρεψε. Στη γέφυρα συναντήθηκε με έναν αδύνατο νεαρό με ηλιοκαμένο δέρμα και κόκκινα μάγουλα. Ήταν ο φιλόσοφος ανανεωμένος και γεμάτος ενέργεια.
Πήδησε πάνω από τον έκτο φράχτη και κυνήγησε τον ταύρο.
Όταν κάθισαν στη βεράντα, ο συνεργάτης του είπε: "Δείχνεις σε πολύ καλή κατάσταση, πώς τα πέρασες;"
"Α! ήταν μία υπέροχη περίοδος!" απάντησε ο φιλόσοφος. "Το ανέβα-κατέβα στους φράχτες με αδυνάτισε, ο κακοτράχαλος δρόμος βελτίωσε τα πόδια μου, τα λασπόλουτρα θεράπευσαν τους ρευματισμούς μου, το λιτό φαγητό θεράπευσε το συκώτι μου καθώς το ίδιο συνέβη και στους πνεύμονές μου από τα πεύκα, και δεν θα το πιστέψεις, το καφέ νερό της πηγής περιέχει σίδηρο, ακριβώς ότι χρειαζόμουν!"
"Λοιπόν, γέρο φιλόσοφε," είπε ο συνεργάτης, " καταλαβαίνεις ότι από ένα αρνητικό παίρνες ένα θετικό; Αν προσπαθήσεις να δείς τη θετική πλευρά μου και αντιληφθείς πόσα μειονεκτήματα δεν διαθέτω, δεν θα με αντιπαθούσες τόσο πολύ. Μόνο σκέψου: δεν πίνω και γι' αυτό είμαι ικανός να διευθύνω την επιχείρηση, δεν κλέβω, δεν σε κατηγορώ πίσω από την πλάτη σου, δεν παραπονιέμαι ποτέ, δεν προσπαθώ να κάνω το "άσπρο-μαύρο", δεν είμαι απότομος με τους πελάτες, σηκώνομαι νωρίς το πρωί, καθαρίζω τα νύχια μου για να διατηρείται καθαρός ο εμφανιστής, φοράω συνεχώς το καπέλο μου για να εξασφαλίσω ότι καμία τρίχα δεν θα πέσει επάνω στις πλάκες, καπνίζω για να καθαρίσω την ατμόσφαιρα από δηλητηριώδη αέρια, αφήνω την πόρτα μισάνοιχτη για να μη γίνεται θόρυβος στο στούντιο, πίνω μπύρες το απόγευμα για να μην μπώ στον πειρασμό κατανάλωσης ουΐσκυ και τρώω με το μαχαίρι γιατί φοβάμαι να μην τρυπηθώ από το πιρούνι."
" Είσαι αλήθεια ένας μεγάλος φιλόσοφος," είπε ο φωτογράφος, " και στο εξής θα είμαστε φίλοι! Έτσι θα πορευτούμε!" (μετάφραση: Κ. Λ.)
ⓘ η μετάφραση είναι πρωτότυπη και υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα
Nota bene
Johan August Strindberg. Σουηδός συγγραφέας, θεατρικός συγγραφέας, αρθρογράφος,ζωγράφος και φωτογράφος.
Παρά
τις πολυσχιδείς δραστηριότητές του η φωτογραφία αποτελούσε ένα
σημαντικό κεφάλαιο γι'αυτόν και παρέμενε σταθερά στο κέντρο του
ενδιαφέροντός του, αν και είναι η λιγότερο προβεβλημένη ιδιότητά του.
Είτε ήταν απασχολημένος με την επιστήμη, την τέχνη, τη χημεία, την
αλχημεία, τη φιλοσοφία, την πολιτική, ή τον μυστικισμό, πάντα διέκρινε
σε αυτό το μέσο το στοιχείο της εξερεύνησης και της έκφρασης. Η
φωτογραφία του ήταν πάντα φιλόδοξη, συχνά προφητική και πολλές φορές
ασύνδετη. Παρείχε στον Στρίντμπεργκ ένα παράλληλο σημείο τοποθέτησης και
τώρα το παρέχει στο κοινό του από το οποίο μπορεί να χαρτογραφήσει τον
πλούτο του πνευματικού και του δημιουργικού του έργου.
 |
| August Strindberg, Celestography, 1894 |
 |
| August Strindberg, Photogram of Crystallisation, c. 1892-1896 |
 |
| August Strindberg, Self-portrait, Gersau, Switzerland, 1886 |
 |
| August Strindberg, Triple Exposure |
© periopton
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
