2' διάβασμα
Η Ασπασία Ιωακειμίδη αναβιώνει έναν λησμονημένο τρόπο φωτογράφισης.
Ο Κινέζος φιλόσοφος Μοτσί ήταν ένας από τους πρώτους που μίλησε για τη δύναμη του φωτός -περί τον πέμπτο αιώνα π.Χ.- και έκανε λόγο για μια συσκευή όπου το φως του ήλιου θα διερχόταν μέσα από μια μικρή οπή για να καταλήξει σε μια «πλάκα συλλογής». Αυτή η μυστηριώδης λειτουργία προσομοιάζει με την αποκάλυψη ενός «κλειδωμένου δωματίου θησαυρού » μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας – ένα είδος φωτοστεγανού κουτιού το οποίο θα διαβιβάζει τη λαμπρότητα του ήλιου κατά τέτοιο τρόπο ώστε καθένας θα μπορούσε να παρατηρήσει με ασφάλεια τις εικόνες του οικείου περιβάλλοντος κόσμου που προβάλλονται. Κατά τη διάρκεια των αιώνων η ιδέα αυτή θα αναπροσαρμόζεται τακτικά από μελετητές, διαδόχους του Αριστοτέλη, ο οποίος αφ’ενός ήταν εξοικειωμένος με την αρχή της camera obscura, αφ’ετέρου παρατήρησε τα σχήματα που προβάλλονται πάνω στο έδαφος, δημιουργημένα από το φώς του ήλιου καθώς φιλτράρεται μέσα από τα δέντρα. Αυτά τα συνδυαζόμενα δεδομένα και πληροφορίες υπήρξαν η απαρχή της φωτογραφίας. Δημιούργησαν το βασικό πλαίσιο.
Τώρα πάρτε αυτά τα στοιχεία -που αποτελούν και συστατικά της τέχνης, την επιθυμία ,την περιέργεια, την εντύπωση, την παρατήρηση και την ανάλυση και κατευθύνετέ τα σ’έναν άγνωστο, ασαφή μα και δελεαστικό κόσμο. Τον κόσμο κάτω από την επιφάνεια. Τον υδάτινο κόσμο.
 |
| μία από τις πρώτες υποβρύχιες φωτογραφίες |
Ιδίως τη θάλασσα, η οποία ήταν ήδη ένα μεγάλο θέμα στη λογοτεχνία, αλλά και ένα θέμα για ζωγράφους από μόνη της, και από την αρχή βρισκόταν στο κέντρο του ενδιαφέροντος στο χώρο της φωτογραφίας. Η επιθυμία για έρευνα του υποβρύχιου κόσμου από τους φωτογράφους αυξανόταν παράλληλα με τις βελτιώσεις στην τεχνικό μέρος, ωστόσο, ευθύς εξαρχής, η δύστροπη και δυσπρόσιτη φύση τον έκανε μία από τις περιοχές που παρα τις τεχνολογικές εξελίξεις της εποχής, παρέμενε αφωτογράφητη. Γι’αυτό το λόγο η έρευνα βασίστηκε αποκλειστικά στην προσωπική δεξιότητα και ευελιξία, απαιτώντας έμμεσες και εμπειρικές μεθόδους καθώς και τυποποιημένα μέσα.
 |
| αδιάβροχη θήκη για υποβρύχια φωτογράφιση τύπου Ράιχαρντ |
 |
| υποβρύχια κάμερα |
 |
| χρησιμοποιώντας υποβρύχια μηχανή τύπου Ράιχαρντ |
Παρόμοια μέσα -και ειδικότερα σαν αυτά του Τζέικομπ Ράιχαρντ*- και την ίδια φιλοσοφία κατασκευής χρησιμοποίησε η σπουδάστρια του τμήματος φωτογραφίας Ασπασία Ιωακειμίδη προκειμένου να αποτυπώσει φωτογραφικά κοσμήματα στο βυθό, με πολλά απρόβλεπτα και στιγμιότυπα. Γιατί ως γνωστόν η φύση αντιπαθεί τους άδειους χώρους, το νερό δείχνει μία εκνευριστική επιμονή να εισχωρεί απο απειροελάχιστα κενά και η φωτογραφικές μηχανές μισούν το νερό. Παρ’όλα αυτά τα αποτελέσματα δικαιώνουν την επιμονή και υπομονή της φωτογράφου.
φωτογραφίες: © Ασπασία Ιωακειμίδη
*Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, ο Αμερικανός καθηγητής ζωολογίας και φωτογράφος Τζέικομπ Ράιχαρντ επινόησε και κατασκεύασε μια υδατοστεγή κάμερα, για να πραγματοποιήσει τη φωτογράφιση ψαριών και άλλων πλασμάτων του νερού, στο φυσικό τους περιβάλλον.
επιμέλεια-κείμενο: Κάππα Λάμδα
© periopton
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
των εικόνων συμπεριλαμβανομένων
