2' διάβασμα
 |
| 📸© Μαραλίνα Λαγού all rights reserved |
Ένα σκοτεινό έργο της Μ. Λαγού που φέρνει μαζί του ζοφερότητα και απελπισία, αγωνία, δολιότητα και παιδιάστικο φόβο. Παράλληλα με την ομορφιά της εικόνας είναι σαφής η ύπαρξη έντασης και συναισθηματικής ανησυχίας. Ένας όγκος αδιευκρίνιστος που διαταράσσει την ικανότητα του θεατή να διακρίνει το καλό από το κακό. Το έργο είναι πλήρες συναισθημάτων λόγω ακριβώς αυτού του ακαθορίστου. Τί περιέχει αυτό το σφιχτοδεμένο - αποτροπή και διασφάλιση ταυτόχρονα- δέμα πάνω στην προκυμαία;
Είναι ο Κάλιμπαν, ο γιός της Σύκοραξ, τερατώδες και αλλόκοτο πλάσμα, μισός άνθρωπος μισός ψάρι, αποσπασμένο βίαια από την μοναξιά του τρομαγμένο αυτό που γεννήθηκε για να τρομάζει, καθησυχάζοντας αυτή την φορά τον εαυτό του "...μή φοβάσαι. Αυτό το νησί είναι γεμάτο θορύβους, παράξενους ήχους και γλυκειές μελωδίες που σε κάνουν να νοιώθεις καλά και δεν βλάπτουν κανέναν. Μερικές φορές ακούω ένα οξύ βουητό από χίλια όργανα μέσα στα αυτιά μου, και μερικές φορές φωνές που με στέλνουν πίσω σ'ένα βαθύ ύπνο, ακόμη και αν έχω μόλις ξυπνήσει";*
Ή μήπως αποτελεί το τρόπαιο ενός αυτονομημένου - απο κάποιο χρονικό καπρίτσιο, κόντρα στη θέληση του δημιουργού του - κάπτεν Άχαμπ ο οποίος επέστρεψε τελικά από τα βάθη φέρνοντας μαζί του αυτό που έστελνε κύματα οργισμένης εκδίκησης στους μύς του Μόμπυ Ντίκ, την καρδιά του κήτους;
Ότι και αν αντιπροσωπεύει, αυτό το συνοθύλευμα είναι τσακισμένο και υπεκφεύγει μέσα στην τέχνη. (Κ. Λ.)
* Σαίξπηρ 'Τρικυμία' πράξη ΙΙΙ, σκηνή ΙΙ
Nota bene
η Μαραλίνα Λαγού είναι θεωρητικός τέχνης-φωτογράφος
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο αναδημοσίευση/χρήση/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου, (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
επιμέλεια-κείμενο: Κάππα Λάμδα
© periopton
