Πυκνό σκοτάδι, η γάτα στον σκουπιδοτενεκέ, η υδρορροή στάζει σχηματίζοντας ένα βρώμικο ρυάκι, ερημιά. Μια απροσδιόριστη φιγούρα κινείται στην περιοχή της σκιάς και το ασθενικό φως του δρόμου δεν καταφέρνει να αποσαφηνίσει το μυστήριο. Μόνο μια αναλαμπή στο χέρι του την ώρα που περνάει την φωτισμένη είσοδο του κτηρίου, μας προετοιμάζει για το χειρότερο, καθώς ο τύπος φαίνεται να κρατάει ένα μεγάλο ρεβόλβερ. Εν τω μεταξύ, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ στον δεύτερο όροφο κάθεται στη ξύλινη καρέκλα που τρίζει σε κάθε του κίνηση, έχοντας τα πόδια επάνω στο φθαρμένο γραφείο. Δεν έχει ευαισθησίες ή τουλάχιστον διαθέτει έναν υβριδικό τύπο ευαισθησίας, είναι σκληρός, αποφασιστικός και αμείλικτος.
Αυτά είναι μερικά από τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν το σκληρό νουάρ μυθιστόρημα, το οποίο κινείται στην απέναντι όχθη από το εγκεφαλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, με τους λεπτεπίλεπτους ερευνητές οι οποίοι συγκεντρώνουν τους υπάκουους στους κανόνες του παιχνιδιού -και κατ'επέκταση του συγγραφέα- υπόπτους στη βιβλιοθήκη και μετά από αρκετούς λεκτικούς ακροβατισμούς και λογικά άλματα, αποκαλύπτουν τον ένοχο. Αυτά όσον αφορά τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο.
Και έζησαν κάποιοι (καλά;), αλλά κάποιοι άλλοι... όχι. (Κ.Λ.)
Nota bene
Η Βασιλική Παναγιωτίδου είναι φοιτήτρια στο τμήμα Φωτογραφίας
στο ΤΕΙ Αθήνας και οι εικόνες δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του μαθήματος
Διαφημιστική ΙΙΙ.
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
© periopton