where art is always in focus

29.1.17

νουάρ ατμόσφαιρα από την Βασιλική Παναγιωτίδου

3΄διάβασμα

Πυκνό σκοτάδι, η γάτα στον σκουπιδοτενεκέ, η υδρορροή στάζει σχηματίζοντας ένα βρώμικο ρυάκι, ερημιά. Μια απροσδιόριστη φιγούρα κινείται στην περιοχή της σκιάς και το ασθενικό φως του δρόμου δεν καταφέρνει να αποσαφηνίσει το μυστήριο. Μόνο μια αναλαμπή στο χέρι του την ώρα που περνάει την φωτισμένη είσοδο του κτηρίου, μας προετοιμάζει για το χειρότερο, καθώς ο τύπος φαίνεται να κρατάει ένα μεγάλο ρεβόλβερ. Εν τω μεταξύ, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ στον δεύτερο όροφο κάθεται στη ξύλινη καρέκλα που τρίζει σε κάθε του κίνηση, έχοντας τα πόδια επάνω στο φθαρμένο γραφείο. Δεν έχει ευαισθησίες ή τουλάχιστον διαθέτει έναν υβριδικό τύπο ευαισθησίας, είναι σκληρός, αποφασιστικός και αμείλικτος.

Αυτά είναι μερικά από τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν το σκληρό νουάρ μυθιστόρημα, το οποίο κινείται στην απέναντι όχθη από το εγκεφαλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, με τους λεπτεπίλεπτους ερευνητές οι οποίοι συγκεντρώνουν τους υπάκουους στους κανόνες του παιχνιδιού -και κατ'επέκταση του συγγραφέα- υπόπτους στη βιβλιοθήκη και μετά από αρκετούς λεκτικούς ακροβατισμούς και λογικά άλματα, αποκαλύπτουν τον ένοχο. Αυτά όσον αφορά τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο.








Μετά, τα στερεότυπα αυτά αλλάζουν σαν περιστρεφόμενη σκηνή θεάτρου και έρχεται στο προσκήνιο η αμείλικτη πραγματικότητα. Η οποία αποδεικνύεται πιό ευρηματική, πιο ζωώδης, ευτελέστερη, αποτρόπαια , ανείπωτα ειδεχθής. Η οποία πραγματικότητα -σημειωτέον- διηθίζεται πλέον στα έργα των νέων συγγραφέων. Εμείς ανήμποροι μπροστά στο ανοίκειο, ανίκανοι να διαχειριστούμε την έξω από κάθε λογική και υπερβαίνουσα οποιονδήποτε ηθικό φραγμό νέα κατάσταση, απεγνωσμένα ψάχνουμε τρόπους για να ξεπεράσουμε το δέος για τον βίαιο, πραγματικό κόσμο που αντανακλάται. Καταφυγή βρίσκουμε στην χρήση του -ανέκαθεν- λυτρωτικού χιούμορ. Το αποκαλούμε μαύρο χιούμορ. Σκαρφιζόμαστε ανέκδοτα, δημιουργούμε σενάρια και συνθέτουμε εικόνες σε μια προσπάθεια όχι μόνον να αποστασιοποιηθούμε από τον απόλυτο ζόφο αλλά και να τον ξορκίσουμε. Πάνω σ'αυτή την υπόθεση εργασίας, η Βασιλική Παναγιωτίδου δημιούργησε μια σειρά εικόνων με τον τίτλο 'A Heinous Crime', διατηρώντας μεν τα σημαινόμενα, αλλά χρησιμοποιώντας παιδικά παιχνίδια όχι για να συμπεριληφθούν σαν αξεσουάρ στη συσκευασία μιας Μπάρμπι για ψυχάκιες, αλλά σαν μια άσκηση μεταφοράς αυτής της απεχθούς πράξης από το λεπτομερειακά περιγραφικό, στο υπεκφεύγον πλαίσιο μιας ελαφρώς χιουμοριστικής εικονογράφησης. Ας πούμε μια εικονογράφηση παραμυθιού για μεγάλους.

Και έζησαν κάποιοι (καλά;), αλλά κάποιοι άλλοι... όχι. (Κ.Λ.)

Nota bene

Η Βασιλική Παναγιωτίδου είναι φοιτήτρια στο τμήμα Φωτογραφίας
στο ΤΕΙ Αθήνας και οι εικόνες δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του μαθήματος
Διαφημιστική ΙΙΙ.

 
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)


επιμέλεια-κείμενο: Κάππα Λάμδα
© periopton