το τηλέφωνο στο μετρό

2' διάβασμα

 

 

Αυτή η νέα σειρά του Πάνου Βαρδόπουλου αποτελεί ένα εγκώμιο του ατελούς και του τυχαίου, με τον εκλεκτικισμό και την τέλεια αρμονία μιας συνεκτικής φωτογραφικής χειρονομίας. Σ’έναν τεχνολογικά εξαρτώμενο κόσμο, ο φωτογράφος μέσω ενός έξυπνου τηλεφώνου, συλλαμβάνει τέλεια και αποτυπώνει φορμαλιστικές ιδιομορφίες, μεταμορφώνοντας και εκτείνοντας μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, δίνοντας έτσι -κατά πρώτον- νέο νόημα στην ερώτηση πόσο μακρός είναι ο χρόνος∙ ταυτόχρονα δημιουργεί, με αυτές τις αναπάντεχες χωροχρονικές συνυφάνσεις, ένα πολύμορφο επίπεδο εμπεριέχον μυστηριωδώς αποκαλυφθείσες παρουσίες, μια διαρκής επινόηση μιας άλλης πραγματικότητας. 

Μια σειρά νοητικών διεργασιών φαίνεται να έχει λάβει χώρα με μεταθέσεις, απαλειφές ή και μεταπλάσεις, για την επίτευξη της αποτύπωσης αυτής της πορείας, έστω και με χρονικές ακροβασίες, το πέρασμα από το γεγονός στο ωραιοποιημένο, με κατάληξη το κατασκευασμένο.

Καταληκτικά, αντιγράφω μια εκτίμηση του John Berger «…συνέλαβε μια στιγμή, η διάρκεια της οποίας δεν μετράται από δευτερόλεπτα, αλλά από τη σχέση της με τη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής». (Κ.Λ.)

 

Οι εικόνες αποτελούν μέρος της ενότητας "Το τηλέφωνο στο μετρό"
τμήμα του έργου "Το τηλέφωνό μου(;) φωτογραφίζει με μένα"
The images are from the series "Smartphone goes underground"
which is part of the project "Μy(?) phone shoots photos with me"

όλες οι φωτογραφίες - all photos © Π. Βαρδόπουλος

 

Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο αναδημοσίευση/χρήση/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου, (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)

 

© periopton

επιμέλεια-κείμενο: Κάππα Λάμδα