1.3' διάβασμα
Μια στιγμιαία φωτογραφία, αυτή της απλοϊκής εφαρμογής και αμφιλεγόμενης τεκμηρίωσης, αλλά με την ανικανότητα παραγωγής αντιτύπων, εμπερικλείεται στην παρατήρηση του Walter Benjamin ότι τα αντίγραφα δεν εμπεριέχουν το "εδώ και τώρα" του αρχικού έργου τέχνης.
Παρενθετικά θα σημείωνα ότι μόνον -ίσως- οι ανατυπώσεις μιας φωτογραφίας, δημιουργούν τα δικά τους εδώ και τώρα, επαναπροσδιορίζοντας έτσι την κατανόηση της πρωτοτυπίας, της γεωγράφησης, της μαρτυρίας και της ιστορίας.
Μια στιγμιαία φωτογραφία, με την μοναδικότητά της και την ακούσια καλλιτεχνική της υπόσταση, εμπεριέχει ένα διφυές σχήμα, αυτό της αποθέωσης της πιο κοινότοπης έκφρασης-αποτύπωσης -ούτως ειπείν το ατελές και το τυχαίο και ταυτόχρονα της ανάδειξης μιας οιονεί παρασημαντικής της. Σε ό,τι γίνεται ορατό όταν προεκταθεί μια πτυχή της πραγματικότητας, καταδεικνύοντας την αλληλεπίδραση μεταξύ των διαφόρων στοιχείων (αποκρυπτόμενων ή αποκαλυπτόμενων) μέσα σε αυτό, για να δημιουργηθεί κάτι νέο. Μια καινούργια ιχνογράφηση. Ως εκ τούτου ο φωτογράφος αναλαμβάνει, ως αποστολή, να διαστείλει το χρονικό θραύσμα, να το διευρύνει εννοιολογικά∙ να ενημερώσει -έστω και εν μέρει- ότι η φωτογραφία επιδίδεται στην αναζήτηση απαντήσεων. (Κ. Λ.)
 |
| περίπτερο με κόκκινο τηλέφωνο από την ενότητα "ο δρόμος του προσκυνητή" (2013) © Κ.Λ. |
Nota bene
Για τους παρεπιδημούντες, διευκρινίζω ότι πρόκειται
για το περίπτερο του Μανώλη Πολυδώρου (Ζάσαρη)
μπροστά από τη βιβλιοθήκη της Ερμούπολης,
κατά τα τελευταία χρόνια λειτουργίας του.
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
κείμενο-επιμέλεια: Κάππα Λάμδα
