Εδώ έχουμε μια παράθεση αφηρημένων σχημάτων διαμορφωμένων, κατά κύριο λόγο, από χρώμα, που φαίνεται να κλείνουν το μάτι σε κάποια παράγραφο της ιστορίας του μοντερνισμού.
Ο Μενέλαος Καζακίδης ενδιαφέρεται -μάλλον- περισσότερο για τις σχέσεις μεταξύ αντικειμένων και μέσου, παρά για αποτυπωμένες σταθερές μορφές. Το ευρύ ανάπτυγμα του τοίχου με τα ξεθωριασμένα γράμματα παραπέμπει σε παλιό βιβλίο με κρυπτικές γραφές, η δε διερχόμενη μορφή, έχει μετατραπεί σε μία έντονα χρωματισμένη φασματική παρουσία, που κουβαλά επάνω της τη μοναξιά αλλά και το αδιασάφητο. (Κ. Λ.)
![]() |
Μαρόκο © Μενέλαος Καζακίδης |
© periopton