7' διάβασμα
Ενας από τους πιο σημαντικούς πρωτεργάτες της τέχνης της πόλης και της τέχνης του δρόμου στη Γαλλία, που πολλοί μιμήθηκαν∙ αρκετοί μάλιστα έδωσαν ώθηση στην καριέρα τους αντιγράφοντάς τον. Μια τουλάχιστον αφελής πρακτική, αφού ελλοχεύει ο κίνδυνος για τον καλλιτέχνη να συνεπαρθεί και να περιοριστεί στον αφρό του εφήμερου, να αποταθεί μόνο σε ένα αμνήμον κοινό, να παράγει έργα τόσο κοντά στο πρωταρχικό που θα είναι -εν τέλει- υποδεέστερα, αδύναμα, ακόμα και ακατανόητα, λίγο καιρό αργότερα, ειδικά αν ο καιροσκοπισμός είναι αυτός που τελικά, καθοδηγεί τις επιλογές του.
 |
| το στούντιο |
Από τη δεκαετία του '60, ο Ερνέστ Πινιόν-Ερνέστ τριγυρνούσε στο Παρίσι επιλέγοντας τα κατάλληλα σημεία όπου επικολούσε τις δημιουργίες του, χρησιμοποιώντας τους δρόμους -εν γένει τον δημόσιο χώρο- σαν μία ατελείωτη αίθουσα τέχνης, διασπείροντας τις εικόνες του υπό μορφή αφίσας, προβλέποντας τους εκφραστικούς τρόπους της τέχνης του δρόμου.
 |
| επί το έργον © Ernest Pignon-Ernest |
Τα έργα του ορθοχρωματικά, μόνον άσπρο μαύρο, χωρίς ενδιάμεσους τόνους, μονοδιάστατα, σκληρά και έντονα∙ ο Ρεμπώ, το Παρίσι , ο Παζολίνι, ο Μαγιακόβσκι, ο Νερούντα, πρόσωπα ανώνυμα ή αναγνωρίσιμα, σώματα εκτεθειμένα ή καλυμμένα: μια σειρά από ετερογενή θέματα, που συνδέονται με την ιδέα της καταγγελίας, της εξέγερσης, της μαρτυρίας. Το ίδιο έντονος είναι και ο σχολιασμός που εμπεριέχουν αυτά τα έργα τόσο σε πολιτικό όσο και κοινωνικό επίπεδο, άμεση σύγκριση με τα τεκταινόμενα της εποχής, με τα δράματα και τις αδικίες της σύγχρονης ιστορίας. Το σχέδιο και το σχόλιο μεταφέρεται από το άσπρο χαρτί στους τοίχους της πόλης.
 |
| © Ernest Pignon-Ernest |
 |
| © Ernest Pignon-Ernest |
 |
| Ιδού ο Ανθρωπος-(Παζολίνι) © Ernest Pignon-Ernest |
 |
| Antonin Artaud, νοσοκομείο dIvry-1997 © Ernest Pignon-Ernest |
 |
| Arthur Rimbaud © Ernest Pignon-Ernest |
Αυτές οι αστικές παρεμβάσεις του Πινιόν-Ερνέστ συνδέονται στενά με τις έννοιες του γαλλικού Φλούξους (Fluxus)*1 και του Καταστατισμού (Situationism)*2, οπότε φυσικά τα έργα που δημιουργεί έχουν μια βαθιά, ισχυρή εσωτερική έννοια. Το αποτέλεσμα δημιουργεί την αίσθηση μιας διευρυμένης κοινότητας που περιλαμβάνει διανοούμενους, καλλιτέχνες και τους -ούτως ειπείν- απλούς ανθρώπους.
Ο Ερνέστ Πινιόν-Ερνέστ γεννήθηκε στη Νίκαια της Γαλλίας το 1942 και ζει στο Παρίσι. Σε νεαρή ηλικία, ο Πινιόν-Ερνέστ ήθελε να ακολουθήσει τα βήματα του Πάμπλο Πικάσο. Οι απίστευτες καινοτομίες που εισήγαγε με τον κυβισμό ο θρυλικός Ισπανός ζωγράφος, ήταν μια απεριόριστη πηγή έμπνευσης για τον Ernest που επιθυμούσε να δημιουργήσει τον ίδιο αντίκτυπο στον κόσμο. Τελικά, συνειδητοποίησε ότι ακολουθώντας το παράδειγμα του Πικάσο σήμαινε ότι θα έπρεπε να απομακρυνθεί από τους τρόπους και τις ιδέες του. Απρόθυμα, αποφάσισε να μην ακολουθήσει την κυβιστική τεχνοτροπία και στράφηκε όπως προαναφέρθηκε προς τον Καταστατισμό, το Φλούξους και τη σύλληψη της ουσίας μέσα στις τοποθεσίες.
 |
| © Ernest Pignon-Ernest |
Σχετικά με το τελευταίο, ο Ερνέστ Πινιόν-Ερνέστ δήλωσε: "Οι τοποθεσίες είναι τα βασικά μου υλικά. Προσπαθώ να καταλάβω, να κατανοήσω όλα όσα μπορεί να δει κανείς εκεί: το χώρο, το φως, τα χρώματα και ταυτόχρονα ό,τι δεν μπορεί ή δεν υπάρχουν πλέον για να δει: η ιστορία και οι θαμμένες μνήμες. Αυτό είναι που χρησιμοποιώ για να εκπονώ τις εικόνες μου, οι οποίες έτσι γεννιούνται από τις περιοχές που τις τοποθέτησα. Ο σκοπός αυτής της ενσωμάτωσης είναι τόσο να μετατρέψει τον χώρο σε έναν παρατηρήσιμο χώρο και να επιδράσει στις αναμνήσεις του, να αποκαλύψει, να διεγείρει και να ενισχύσει τον συμβολισμό του. Δεν κάνω έργα για μια δεδομένη κατάσταση, προσπαθώ να κάνω έργα με καταστάσεις". Το ενδιαφέρον και η αγάπη του Ερνέστ για τα αστικά περιβάλλοντα μπορούν σίγουρα να αποδοθούν στη γνώση που απέκτησε κατά τη διάρκεια -περιστασιακά- των σπουδών αρχιτεκτονικής. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης το εξήγησε καλύτερα: "Πάντα ξεκινώ περπατώντας μέσα σε μια πόλη, την ημέρα και τη νύχτα, προσπαθώντας να καταλάβω την οργάνωσή της, να κατανοήσω το χώρο, το ρυθμό, το χρώμα, την υφή, το φως, οτιδήποτε είναι ορατό. Ταυτόχρονα, χάρη σε πολλές συναντήσεις καθώς και στα πολυάριθμα βιβλία που έχω διαβάσει, προσπαθώ όσο το δυνατόν καλύτερα για να διαπιστώσω τι δεν είναι ορατό (πλέον)- ιστορία, μνήμες που στοιχειώνουν κάποιο μέρος, υποδηλωτική, ποιητική και συμβολική δύναμη".
 |
| οι απελαθέντες 1979 © Ernest Pignon-Ernest |
 |
| Νάπολη © Ernest Pignon-Ernest |
 |
| Ο Δαυίδ του Καραβάτζο (τα κεφάλια είναι του Παζολίνι και του Καραβάτζο) © Ernest Pignon-Ernest |
 |
| Κοίμηση της Παρθένου του Καραβάτζο © Ernest Pignon-Ernest |
 |
| Παζολίνι Certaldo 1980 © Ernest Pignon-Ernest |
 |
| Homme Allonge, Napoli, 1998 © Ernest Pignon-Ernest |
Αυτός ο αυτοδίδακτος καλλιτέχνης -εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του- είναι ένας θρύλος της σκηνής της street art και απολαμβάνει της εκτίμησης καθώς είναι πρωτοπόρος και υπεύθυνος για την καθιέρωση πολλών πρωτότυπων πρακτικών στην αστική τέχνη του 20ου αιώνα.
Δείτε επίσης:
η Αϊτή του Ερνέστ Πινιόν Ερνέστ
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή του παρόντος
(ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
κείμενο-επιμέλεια-μετάφραση: Κάππα Λάμδα
© periopton
*1- Το κίνημα Φλούξους συνδέθηκε με πειραματικές συνθέσεις διαφορετικών καλλιτεχνικών μέσων και κλάδων, όπου συμμετέχοντες από πεδία τόσο ποικίλα όπως τα εικαστικά, η ποίηση, η οικονομία και η χημεία παρήγαγαν εκδηλώσεις επιτέλεσης (performance). Μέλη της Φλούξους εκτίμησαν όρους όπως η Neo-DaDa, η αντικαλλιτεχνική και η αντιεμπορική ευαισθησία. Βασικά, ήταν πιστοί στους νέους καλλιτεχνικούς δρόμους και ενδιαφέρονταν να πειραματιστούν με καθιερωμένα, παραδοσιακά μέσα έκφρασης.
*2- Τα πνευματικά θεμέλια της Καταστασιακής Διεθνούς προέρχονταν κυρίως από τον αντι-αυταρχικό Μαρξισμό και τα πρωτοποριακά κινήματα τέχνης των αρχών του 20ού αιώνα, ιδιαίτερα από το Dada και τον Σουρεαλισμό. Συνολικά, η Καταστασιακή θεωρία αντιπροσώπευε μια προσπάθεια σύνθεσης αυτών των διαφορετικών πεδίων των θεωρητικών επιστημών σε μια σύγχρονη και περιεκτική κριτική του προχωρημένου καπιταλισμού στα μέσα του 20ού αιώνα.
