4' διάβασμα
 |
| © Κ. Λ. από την ενότητα "χώροι αναμονής και εκδοτήρια εισιτηρίων" |
Την καθημερινή ζωή τη στοιχειώνει η διάχυτη ανησυχία ενός πρόωρου θανάτου λόγω κάποιας πανδημίας ή οποιασδήποτε άλλης αιτίας. Η αγωνία για την παροδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Μετά η μετενσάρκωση, η δεινοπάθεια και τέλος ο θάνατος, προσφέρουν την κάθαρση από τον καθολικό φόβο της θνησιμότητας. Εξασθενεί η ανασφάλεια. «Το μέλλον δεν είναι πια όπως ήταν»*1
Πρώτη στην κλίμακα πόνου η απώλεια παιδιού. Ενας αέναος όλεθρος. Η Παρθένος γνώριζε; Οι Αναγεννησιακοί γνέφουν ναι... γνώριζαν και οι δύο. Ιδιαίτερα στον πίνακα του Giovanni Bellini, το βλέμμα που διασταυρώνεται με το δικό μας το καταδεικνύει με συγκλονιστικό τρόπο. Μήτηρ Θεού επιγράφει. "Υπήρξεν έτι το άριστον εκείνο, Ελληνικός"*2 Η Ελληνίδα Μαντόνα. Παναγία.Μια άκρως μυστηριακή χροιά, ο γρίφος ενός καθρέφτη που δεν δείχνει αυτό που υποθέτεις ότι δείχνει, αλλά ανακαλύπτεις τον προβλεπόμενο εαυτό σου, ως ένα παρεπόμενο σύνολο από πλήρως πραγματοποιημένες, αμετάβλητες αλήθειες.
- Ο παρών χρόνος και ο παρελθών χρόνος
είναι ίσως και οι δύο παρόντες στον μέλλοντα χρόνο
και ο μέλλων χρόνος περιέχεται στον παρελθόντα χρόνο.- *3
Μια επίγνωση αόρατη αλλά και η προφανής σαφήνεια ενός memento mori. Κρανία και όργανα έρευνας φωτισμένα από τις διστακτικές φλόγες κεριών... ανώφελα ∙ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια, ένα παραβάν χωρίζει το εδώ από το επέκεινα. Φρούτο στο χέρι, το φύλλο του νεκρού. Πτώση και κάθαρση. Οι άνθρωποι φεύγουν πάνω στον κυματισμό της πεντατονικής ενός μοιρολογιού.
...τι μπορούσε να έχει γίνει και τι έχει γίνει,
δείχνουν προς ένα τέλος, που είναι πάντοτε παρόν. *3
Το να υποθέσεις ότι κατανοείς το όλον είναι σαν να διακινδυνεύεις την ερμηνεία όχι του τρόπου, αλλά της ιδέας του τρόπου.Αυτού του είδους η επαναξιολόγηση μπορεί να συμβεί όταν τα γεγονότα διαταράσσουν τους συνήθεις τρόπους και τα νοήματα της ζωής σου. Μπορεί να σε απομακρύνουν όχι μόνο από τον εαυτό σου, αλλά από την εποχή σου, να μεταφερθείς σε ένα συγκεκριμένο παρελθόν που φαίνεται να διαλύει, σε μια λάμψη αναμφισβήτητης πραγματικότητας, όλα όσα νόμιζες ότι γνώριζες.
- Ό,τι ονομάζουμε αρχή συχνά είναι το τέλος
και το να δίνεις ένα τέλος είναι να κάνεις μια αρχή.
Από το τέλος ξεκινάμε.- *3
Επίσης πράγματα που είναι καλύτερα από άλλα πράγματα, μπορούν ακόμη και να μας παρακινήσουν να εξετάσουμε, έστω εν συντομία, να γίνουμε λίγο καλύτεροι. «...Κεκαθαρμένον όμμα παραλαβών, δείξει σοι εν εαυτώ την εικόνα του αοράτου»*4
*1- «L’avenir n’est plus ce qu’il était» -Πωλ Βαλερύ
*2- Υπήρξεν έτι το άριστον εκείνο, Ελληνικός—
ιδιότητα δεν έχ’ η ανθρωπότης τιμιοτέραν·
εις τους θεούς ευρίσκονται τα πέραν.
Κ.Π.Καβάφης
(«Επιτύμβιον Aντιόχου, βασιλέως Kομμαγηνής»)
*3- Τ. Σ. Έλιοτ -"Τέσσερα κουαρτέτα"
*4- παραλαμβάνοντας καθαρό το μάτι (της ψυχής σου),
θα σου δείξει μέσα σου, την εικόνα του αόρατου»
Μ. Βασιλείου 'Οἰκείωση Πνεύματος'
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση του παρόντος
(ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
εικόνα-κείμενο-επιμέλεια: Κάππα Λάμδα
© periopton
