7' διάβασμα
Και ξαφνικά αναδύθηκε μια άλλη πραγματικότητα, όπου σαν «νέο φυσιολογικό» προβάλλεται ένας κόσμος από μάσκες και πλέξιγκλας, αποστάσεις 1,5 μέτρου, σχολαστικό πλύσιμο χεριών και κατ’οίκον απομόνωση. Μεσούσης αυτής της κατάστασης, ο καλλιτέχνης Μαουρίτσιο Κατελάν σε συνεργασία με το Νέο Μουσείο της Νέας Υόρκης (newmuseum.org), ζήτησε από φίλους του καλλιτέχνες και ερμηνευτές να διαβάσουν μια ιστορία της επιλογής τους, σαν ένα είδος συντροφιάς αυτές τις ημέρες της καραντίνας.
Κάθε συμμετέχων/ουσα λοιπόν ήταν ελεύθερος να διαβάσει μια επιλογή από το αγαπημένο του βιβλίο – μια πρόταση, ένα απόσπασμα, ένα κεφάλαιο ή κάτι περισσότερο – που δημοσιευόταν στο ιστότοπο του Νέου Μουσείου (https://www.newmuseum.org/pages/view/bedtime-stories) και ήταν στη διάθεση του διαδικτυακού κοινού.
Στην τέταρτη ιστορία ο Ντέιβιντ Μπερν (μουσικός- μεταξύ πολλών άλλων, ιδρυτικό μέλος των Talking Heads) διαβάζει ένα απόσπασμα από το "Τρεις Χριστοί της Υψηλάντη", που αφηγείται την ιστορία ενός εξαιρετικού πειράματος που ξεκίνησε το 1959 στο Κρατικό Νοσοκομείο Υψηλάντη του Μίτσιγκαν *1, όταν ο Δρ. Μίλτον Ρόκιτς αντιμετώπισε τρεις σχιζοφρενικούς ασθενείς που ο καθένας πιστεύει ότι είναι ο Ιησούς Χριστός. Ο Ρόκιτς πρωτοπορεί με μια απλή, αλλά επαναστατική θεραπεία: αντί να υποβάλει τους ασθενείς σε ηλεκτροσόκ, δέσιμο με ζουρλομανδύα και ηρεμιστικά, τους βάζει, μαζί, σε ένα δωμάτιο για να αντιμετωπίσουν τις αυταπάτες τους. Αυτό που αποκαλύπτεται είναι μια σκοτεινά κωμική, έντονα δραματική ιστορία για τη φύση της ταυτότητας και τη δύναμη της ενσυναίσθησης. Δείχνοντας την κατανόηση και την λεπτότητα ενός χαρισματικού μυθιστοριογράφου, ο Ρόκιτς μας φέρνει στις ζωές τριών ταραγμένων και βαθύτατα διαφορετικών ανδρών που βρίσκονται "αντιμέτωποι με την απόλυτη αντίφαση που είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή για τους ανθρώπους: περισσότερα από ένα άτομα που διεκδικούν την ίδια ταυτότητα."
![]() |
Ντέιβιντ Μπερν |
Οι τρεις Χριστοί της Υψηλάντη
Ο Τζόζεφ ήταν πενήντα οκτώ και είχε νοσηλευτεί για σχεδόν δύο δεκαετίες. Μεσαίου ύψους και σωματοδομής, φαλακρός, και με τα μισά μπροστινά δόντια του να λείπουν, έδινε κάπως την εντύπωση του ζαβολιάρη. Ίσως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, μαζί με το φαρδύ χαμόγελό του, κάποιος θα παρατηρούσε ότι το φουσκωμένο πουκάμισο και οι τσέπες του παντελονιού του είναι γεμάτες, μέχρι που ξεχειλίζουν, με διάφορα και ποικίλα αντικείμενα: γυαλιά, βιβλία, περιοδικά, γράμματα, μεγάλα λευκά κουρέλια που κρέμονται από τις τσέπες του (τα χρησιμοποιούσε για μαντήλια), τσιγαρόχαρτα, καπνό, στυλό, μολύβια.
"Το όνομά μου είναι Τζόζεφ Κασέλ."
—Τζόζεφ, θέλεις να μας πεις κάτι άλλο; —
"Ναι. Είμαι ο Θεός."
Ο Κλάιντ συστήθηκε μετά. Ήταν εβδομήντα και νοσηλευόταν για δεκαεπτά χρόνια. Ο Κλάιντ ήταν πάνω από 1,80 μέτρα ψηλός και, παρά το γεγονός ότι δεν είχε καθόλου δόντια, δήλωσε, όποτε του ζητήθηκε, ότι ήταν σε εξαιρετική υγεία—και ήταν. Μιλούσε ακαθόριστα, με μια χαμηλή, μουρμουριστή, βαθειά φωνή. Ήταν πολύ δύσκολο να τον καταλάβεις.
"Το όνομά μου είναι Clyde Benson. Αυτό είναι το όνομά μου πάει και τελείωσε. "
- Έχετε άλλα ονόματα; -
"Λοιπόν, έχω άλλα ονόματα, αλλά αυτή η πλευρά μου είναι η σημαντική και έκανα τον Θεό πέντε και τον Ιησού έξι."
- Αυτό σημαίνει ότι είσαι Θεός; -
«Έκανα τον Θεό, ναι. Το έκανα εβδομήντα χρόνια*2 μέχρι ένα χρόνο πριν. Κόλαση! Πέρασα τα εβδομήντα." Ο Λεόν ήταν ο τελευταίος που παρουσίασε τον εαυτό του. Από τους τρεις, μοιάζει περισσότερο με τον Χριστό. Ήταν τριάντα οκτώ και είχε εκδηλωθεί πέντε χρόνια πριν. Ψηλός, αδύνατος, ασκητική και έντονη έκφραση, περπατούσε αθόρυβα, ευθυτενής και με μεγάλη αξιοπρέπεια, κρατώντας συχνά τα χέρια του μπροστά του, με το ένα χέρι να ακουμπά απαλά στο άλλο, οι παλάμες προς τα επάνω. Όταν καθόταν, παρέμενε στητός στην καρέκλα του και κοίταζε προσεκτικά μπροστά. Με τη λευκή στολή, ήταν πράγματι μια επιβλητική φιγούρα. Όταν μίλησε, τα λόγια του κυλούσαν ξεκάθαρα, χωρίς δισταγμό, και συχνά εύγλωττα. Ο Leon αρνήθηκε το πραγματικό του όνομα με σθένος, αναφερόμενος σε αυτό ως το "ανόητο" όνομά του, και αρνούμενος να συνεργαστεί ή να έχει οποιαδήποτε σχέση με οποιονδήποτε το χρησιμοποίησε για να του μιλήσει. Όλοι τον φωνάζαμε Ρεξ.
"Κύριε", ο Λεόν άρχισε, "τυχαίνει το πιστοποιητικό γέννησής μου να λέει ότι είμαι ο Δρ. Ντόμινο Ντομινόρουμ και ο Ρεξ Ρεξάρουμ, Σίμπλις Κριστιάνους Πουέρις Μεντάλις Ντόκτορ . [Αυτά είναι όλα όσα γνωρίζει ο Λατίνος Λεόν: Άρχων των Αρχόντων και Βασιλιάς των Βασιλέων, Απλός Χριστιανός Ψυχίατρος.] Επίσης αναφέρει στο πιστοποιητικό γέννησής μου ότι είμαι η μετενσάρκωση του Ιησού Χριστού της Ναζαρέτ, και επίσης χαιρετίζω, και θέλω να προσθέσω αυτό.
Χαιρετίζω επίσης την αρρενωπότητα στον Ιησού Χριστό, επειδή το αμπέλι είναι ο Ιησούς και ο βράχος είναι ο Χριστός, που σχετίζεται με το πέος και τους όρχεις∙ και τυχαίνει να με έβαλαν μέσα σε αυτό το μέρος εξαιτίας της προκατάληψης και της ζήλειας και της εξαπάτησης που ξεκίνησαν πριν γεννηθώ, και αυτό είναι το κύριο θέμα για το οποίο βρίσκομαι εδώ. Θέλω να είμαι ο εαυτός μου. Δεν συναινώ στην κακή χρήση της συχνότητας της ζωής μου."
— Ποιοι είναι "αυτοί" για τους οποίους μιλάς;—
"Αυτά τα νοσηρά άτομα που εξασκούν την ηλεκτρονική επιβολή και εξαπάτηση. Δουλεύω για την λύτρωσή μου. Και περιμένω υπομονετικά και ειρηνικά, κύριε, γιατί αυτό που μου υποσχέθηκαν ξέρω ότι θα γίνει πραγματικότητα. Θέλω να είμαι ο εαυτός μου. Δεν θέλω αυτή η ηλεκτρονική επιβολή και εξαπάτηση να με χρησιμοποιήσει και να με κακομεταχειριστεί, να με κάνει ρομπότ. Δεν με ενδιαφέρει." (μετάφραση: Κ. Λ.)
ⓘ η μετάφραση είναι πρωτότυπη και υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα
*1- πόλη που ιδρύθηκε τον Απρίλιο 1825 με το όνομα Υψηλάντη, προς τιμή του Δημητρίου Υψηλάντη, αγωνιστή και στρατηγού στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Η προτομή του -μαζί με την ελληνική σημαία- βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης.
*2 -αναφέρεται σε εδάφιο του Ιεραμία από την Παλαιά Διαθήκη (Σ.τ.Μ.)
Nota bene
Υπάρχει και ένα κινηματογραφικό έργο (του 2017) βασισμένο στο βιβλίο,
αλλά δεν το συνιστώ, γιατί αντιμετωπίζει σχηματικά την ιστορία
και με προφανή αδυναμία μεταφοράς
της έντασης και της πολυπλοκότητάς της.
Δείτε επίσης:
ιστορίες για πριν τον ύπνο (Ι)
ιστορίες για πριν τον ύπνο (ΙΙ)
ιστορίες για πριν τον ύπνο (ΙΙΙ)
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
© newmuseum
επιμέλεια-μετάφραση: Κάππα Λάμδα
© periopton.com