5' διάβασμα
...και το μυστήριο παραμένει
Να μια ιδιαίτερη φωτογραφία που περιλαμβάνει τον Πικάσο, μία γυναίκα, έναν ακόμη άνδρα και ένα σκύλο, την Σεντινέλ. Η ιδιαιτερότητα έγκειται στο ότι ακόμη και το ίδρυμα Πικάσο, που διευθύνεται από τους κληρονόμους του καλλιτέχνη, ενδιαφέρεται να αποκαλυφθεί η ταυτότητα των δυο από τους τέσσερεις απαθανατισθέντες. Εως τώρα αυτή η φωτογραφία υποτιτλίζεται ως «Αμπρουάζ Βολάρ, Εύα Γκουέλ και Πικάσο με την Σελεστινέ, τον σκύλο του Αντρέ Ντερέν, σε ένα στούντιο, το 1914».
 |
| Αμπρουάζ Βολάρ, Εύα Γκουέλ, Πικάσο (δεξιά) με τον σκύλο Σεντινέλ. Ανωνύμου, 1914 © RMN-Grand Palais (Musée national Picasso-Paris) Michèle Bellot © Alexandr |
Ο Αμπρουάζ Βολάρ ήταν ένας θρυλικός έμπορος τέχνης και από τους πρώτους που αγόρασαν έργα του Πικάσο, ήδη από το 1901. Ο άντρας της φωτογραφίας που στέκεται δεξιά του Πικάσο, παρόλο που ο σωματότυπός του παραπέμπει στον Βολάρ, δεν συμφωνεί ως προς την εμφάνιση. Η ανοιχτόχρωμη γενειάδα του ήταν περιποιημένη και τα ρούχα του πιο προσεγμένα, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε βλέποντας το πορτρέτο "Ingresque", που σχεδιάστηκε από τον Πικάσο τον Αύγουστο του 1915.
 |
| ο Αμπρουάζ Βολάρ σχέδιο του Πικάσο, 1915 |
Η Εύα Γκουέλ ήταν η δεύτερη σύντροφος του Πικάσο, από το 1912 έως το 1915. Διαδέχθηκε την Φερνάντ Ολιβιέ και πέθανε από καρκίνο στις 14 Δεκεμβρίου 1915. Ωστόσο, τα χαρακτηριστικά του προσώπου αυτής της γυναίκας με το καπέλο δεν ταιριάζουν με τις σπάνιες γνωστές φωτογραφίες της Εύα Γκουέλ, της οποίας το πρόσωπο είναι πιο στρογγυλό και χωρίς ζυγωματικά. Αντίθετα η γυναίκα μοιάζει λίγο με τη Μαρί Λορενσίν, που υπήρξε σύντροφος του Πικάσο κατά τη διάρκεια της κυβιστικής του περιόδου (πέθανε το 1915, σε ηλικία 30 ετών). σύμφωνα με φωτογραφίες της, που τραβήχτηκαν στο στούντιο της Μπουλβάρ ντε Κλισύ, το 1911. Βέβαια η Λορενσίν είχε φύγει στην Ισπανία κατά την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
 |
| Μαρί Λορενσίν |
Ο σκύλος φαίνεται να είναι αυτός του Αντρέ Ντερέν, η Σεντινέλ, που ανατέθηκε στον Πικάσο στην Αβινιόν στις 2 Αυγούστου 1914, όταν ο Ντερέν και ο Μπρακ πήγαν στον πόλεμο.
Μία προσπάθεια που έγινε για να διαπιστωθεί ποιος ήταν αυτός ο άνδρας και η γυναίκα, πού τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία, από ποιον και πότε - και παρεμπιπτόντως γιατί η Εύα δεν είναι εκεί... κατέληξε σε εικασίες. Μια εικασία υποστηρίζει πως ο δεύτερος άνδρας στη φωτογραφία φαίνεται να είναι ο Μεξικανός ζωγράφος Ντιέγκο Ριβέρα, με πάσα επιφύλαξη βέβαια καθώς ο Ριβέρα ήταν ψηλός (1,85μ.) και ο Πικάσο αρκετά πιό κοντός (1,63μ). Βέβαια δεδομένου του ναρκισσισμού του Πικάσο και τους τρόπους που εφεύρισκε για να παρακάμπτει τυχόν ατέλειές του, δεν αποτελεί ίσως έκπληξη πως και στη συγκεκριμένη περίπτωση εφάρμοσε ένα τέχνασμα, γιατί πάντοτε φρόντιζε να φαίνεται ψηλότερος από ό, τι στην πραγματικότητα, φωτογραφιζόμενος από χαμηλή γωνία και τοποθετώντας τον εαυτό του ελαφρώς πιο μπροστά από τους άλλους. Εάν πάντως η ταυτοποίηση είναι σωστή, τότε αυτή είναι η μόνη σωζόμενη φωτογραφία του Πικάσο και του Ρίβερα μαζί.
Οσον αφορά τη γυναίκα, μια υπόθεση είναι πως είναι η Ρωσίδα ζωγράφος Αντζελίνα Μπέλοφ, τότε ερωμένη του Ριβέρα, πολύ πριν από το γάμο του με τη Φρίντα Κάλο. Από την άλλη μεριά ο Πικάσο φαίνεται πάντα να είχε τουλάχιστον μια ερωμένη (και συνήθως αρκετές), οπότε θα μπορούσε να ήταν μια από τις κατά καιρούς μούσες του;
 |
| Μπέλοφ και Ριβέρα |
 |
| η Αντζελίνα Μπέλοφ με το γιό της Ντιέγκο Μιγκέλ Άνχελ Ριβέρα Μπέλοφ, 1917 |
Εαν πάντως είναι όντως η Μπέλοφ, τότε κατά πάσα πιθανότητα ο χώρος που φωτογραφίζονται είναι το στούντιο του Αλεξάντρ Ζινόβιεφ, ενός Ρώσου καλλιτέχνη που διέμενε στο Παρίσι και φίλου της Μπέλοφ. Ο Ζινόβιεφ γνώριζε επίσης τόσο τον Πικάσο όσο και τον Ριβέρα, και οι πίνακες της φωτογραφίας είναι παρόμοιοι με δικούς του, αν και κανένας δεν έχει αναγνωριστεί. Εκείνη την εποχή, ο Ζινόβιεφ προσλήφθηκε από την τσαρική κυβέρνηση για να κατασκοπεύσει Ρώσους επαναστάτες στο Παρίσι. Υποθετικά, ο Ζινόβιεφ είναι και ο φωτογράφος που τράβηξε τη συγκεκριμένη φωτογραφία με σκοπό, ίσως, να αποσταλεί στους εντολείς του στην Αγία Πετρούπολη. Υποθέτοντας ότι όλα αυτά τα στοιχεία ισχύουν, η εικόνα πρέπει να χρονολογείται από τον Ιούλιο του 1915 έως τις αρχές του 1916.
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο αναδημοσίευση/χρήση/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου, (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
επιμέλεια-προσαρμογή κειμένου: Κάππα Λάμδα
© periopton
με στοιχεία από Picasso Administration
