6' διάβασμα
Υπάρχουν φωτογράφοι των οποίων το όνομα σήμερα είναι σχεδόν ξεχασμένο, αν και οι εικόνες τους παραμένουν εντυπωμένες στη μνήμη μας. Ο Ρενέ Μαλτέτ (1930-2000), αν και έχει εκδώσει αρκετά βιβλία κατά τη διάρκεια της ζωής του, κατέχει μια θέση σε αυτό το πάνθεον των λησμονημένων. Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο 'Παρίσι των δρόμων και των τραγουδιών' εκδόθηκε το 1960 αφού είχε απορριφθεί από πολλούς εκδότες. Με κείμενα των Ζακ Πρεβέρ, Μπορίς Βιάν, Ζωρζ Μπρασένς, Σαρλ Τρενέ και Πιερ Μακ Ορλάν που συνόδευαν τις φωτογραφίες του πούλησε 35.000 αντίτυπα.
.webp)
.webp)
.webp)
.webp)
Αν και από τότε ακολούθησαν κι άλλα βιβλία και η δουλειά του παρουσιάστηκε σε πολλά έντυπα, δεν υπήρξε αποδοχή αντίστοιχη με την ποιότητα του έργου του. Αυτό βέβαια δεν ξενίζει, γιατί η αναγνώριση ενός καλλιτέχνη εξαρτάται ευθέως και από παράγοντες, πέραν του έργου του, όπως π.χ. το εύρος των συναναστροφών του, η δυναμική των κοινωνικών ομάδων που έχει προσεταιριστεί και σε ποιά όχθη έχει επιλέξει να σταθεί όταν διογκώνεται το εκάστοτε κυρίαρχο καλλιτεχνικό ρεύμα. Οίκοθεν νοούμενα αλλά... δεν είναι της παρούσης.
Σήμερα o εκδοτικός οίκος Chêne εκδίδει μια μονογραφία με τον τίτλο Winks (κλείσιμο ματιού), η οποία μας επανασυστήνει αυτόν τον ακριβή παρατηρητή που εντόπιζε και αποτύπωνε την ιδιαίτερη ομορφιά ή εκκεντρικότητα, ή ακόμα και το παιγνιώδες και επικοινωνιακό χιούμορ, που βρίσκεται σε κάποιο τετριμμένο θέμα σε μια συγκεκριμένη στιγμή.
Οι εικόνες του μεταφέρουν μαρτυρίες κυρίως από τη Γαλλία της Ένδοξης Τριακονταετίας (ορίζεται η περίοδος 1945 έως 1975) και βλέποντάς τις διαπιστώνουμε μια οπτική συγγένεια μεταξύ του έργου του και του έργου των Εντουάρ Μπουµπά, Ρομπέρ Ντουανό, Ζαν Ντιεζέντ, Ιζίς, της Σαμπίνε Βάις ή του Γουίλι Ρονί που ήταν προγενέστεροι του Ρενέ Μαλτέτ και σπουδαίες μορφές της ανθρωπιστικής φωτογραφίας στη Γαλλία. Ιδιαίτερα βέβαια του Ρομπέρ Ντουανό ή του Ιζίς. Σημειωτέον πως ο Ρενέ Μαλτέτ σταμάτησε να φωτογραφίζει το 1980.
.webp) |
| γοργόνα © René Maltête |
.webp) |
| επτά θανάσιμα αμαρτήματα © René Maltête |
.webp) |
| κρεοπωλείο που ειδικεύεται στο κρέας αλόγου © René Maltête |
.webp) |
| © René Maltête |
.webp) |
| © René Maltête |
.webp) |
| © René Maltête |
.webp) |
| © René Maltête |
.webp) |
| © René Maltête |
Αποτελεί λοιπόν μέλος αυτής της οικογένειας, με τη δική του μοναδικότητα, με το μετωπικό κάδρο που εμπεριέχει την ασυμφωνία, την έκπληξη και το κοινωνικό σχόλιο, χωρίς διακοσμητικά στοιχεία, που καθόλου δεν θα παρέκαμπτε ένας Γουόκερ Έβανς. Τέλος, πέρα από τη φωτογραφία, παραπέμπει επίσης στον κόσμο του Ζακ Τατί. Όλα αυτά βέβαια δεν είναι συμπτωματικά.
.webp) |
| © René Maltête |
.webp) |
| © René Maltête |
.webp) |
| η πλειοψηφία είστε εσείς © René Maltête |
.webp) |
| απόδραση © René Maltête |
.webp) |
| © René Maltête |
.webp) |
| © René Maltête |
.webp) |
| © René Maltête |
.webp) |
| γυναίκα σε δημόσιο ουρητήριο © René Maltête |
Ο Ρενέ Μαλτέτ γεννήθηκε το 1930 στη Λαμπάλ της Κοτ-ντ'Αρμόρ. Θα παραμείνει πάντα προσκολλημένος στη Βρετάνη, τη σκηνή των μελλοντικών και πολυάριθμων ρεπορτάζ. Ασχολήθηκε με τη φωτογραφία από τα εφηβικά του χρόνια. Το 1951, έφυγε για το Παρίσι. Ο κινηματογράφος είναι το μεγάλο του πάθος. Εξασφάλισε μια θέση ως ασκούμενος βοηθός σκηνοθέτη στην ομάδα του Ζακ Τατί, ο οποίος τότε σκηνοθετούσε τις 'Διακοπές του κυρίου Ιλό', και συμμετείχε επίσης στα γυρίσματα για τη ΄Γαλοπούλα' του Κλοντ Μπαρμά. Η ιδιοσυγκρασία του και η αμφισβήτηση της ιεραρχίας τον κρατά μακριά από τα κινηματογραφικά πλατό. «Στα γυρίσματα, ο ρόλος μου περιοριζόταν κυρίως στη μεταφορά των σάντουιτς και αυτό δεν μπορούσε να διαρκέσει. Αλλά και πάλι έμαθα κάτι. Μία κάμερα; Ήταν κάτι πολύ ακριβό για μένα. Έτσι αγόρασα μια ταπεινή Semflex 6x6 και άρχισα να δουλεύω ».
[Η Semflex ήταν μια Γαλλικής κατασκευής διοπτική ρεφλέξ μεσαίου φορμά, εξοπλισμένη με φακό 75mm, συνήθως έναν SOM-Berthiot. Μέχρι τη δεκαετία του 1960 κυκλοφόρησαν αρκετά μοντέλα στην αγορά. Εμπνευσμένη από τη Rolleiflex, πωλούνταν σε τιμή τέσσερις φορές χαμηλότερη από αυτή της διάσημης γερμανικής μηχανής.]
Ο
Ρενέ Μαλτέτ θα παραμείνει πιστός στο
τετράγωνο φορμά (6x6) στις περισσότερες
φωτογραφίες του. Αργότερα η Semflex
αντικαταστάθηκε από μια Hasselblad. Στις
εικόνες του, πέρα από τη φιλοσοφική
διάσταση, ο ανασταλμένος χρόνος μοιάζει
πιο επιμηκυμένος από ένα σύντομο
στιγμιότυπο και επίσης ανιχνεύεται ένα
ελαφρό εφέ χαμηλής γωνίας λήψης. Αυτό
παρατηρείται γιατί η διαδικασία λήψης
με μια μεσαίου φορμά μηχανή 6x6, γίνεται
πιο αργά από ότι σε μια μονοοπτική 24x36.
Η γωνία θέασης δεν είναι αυτή της
μονοπτικής, στο ύψος των ματιών, αλλά
χαμηλότερη, λίγο κάτω από το στήθος,
επειδή πρέπει ο φωτογράφος να σκύψει
το κεφάλι πάνω από την διοπτική κάμερα
για να καδράρει και εστιάσει στο
θαμπόγυαλο.
επιμέλεια-έρευνα-κείμενο: Κάππα Λάμδα
© periopton
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση του παρόντος
(ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
με στοιχεία από Réponses Photo
