2’ διάβασμα
 |
| © Κ. Λ. 2022 |
[...] Σε αυτό το χώρο του καταστήματος, η μητέρα μου κοιτάζει τα πουκάμισα στα κουτιά σαν να παρατηρεί τις ζωές των αγοριών και των ανδρών. Κοιτάζω την αντανάκλασή μου στο τζάμι της βιτρίνας. Ένας άντρας στην δική μου ηλικία μου αντιγυρίζει το βλέμμα. Ένας άνδρας τριάντα επτά ετών, του οποίου η μητέρα εξακολουθεί να του αγοράζει τα ρούχα του, με κοιτάζει.
«Αυτό μπορεί να σου ταιριάζει», μου λέει η μητέρα μου δίνοντάς μου ένα πουκάμισο. Το πουκάμισο είναι ένα όξφορντ, με κουμπιά στο κολάρο, λευκό. Η τιμή, γραμμένη με μελάνι στο αυτοκόλλητο, είναι είκοσι τέσσερα δολάρια. Πριν προλάβω να πω αυτό που θα έπρεπε να πω στη μητέρα μου —που φοράει το παλιό μου στρατιωτικό μπουφάν, παντελόνι φόρμας και αθλητικά παπούτσια με τη φτέρνα γυρισμένη προς τα μέσα σαν να φοράει παντόφλες— μου λέει: "Θα πρέπει να έχεις τουλάχιστον ένα καλό πουκάμισο".
"Άκουσε τη μητέρα σου", λέει η κυρία Γκόλντμπεργκ και μετά: "Ρεντ, άκουσέ με και κλείσε το ραδιόφωνο. Έλα να φροντίσεις τους πελάτες μας. Υπολόγισε ποιά καλύτερη τιμή θα τους κάνουμε για ένα καλό πουκάμισο". (μτφρ. Κ. Λ.)
Nota bene
απόσπασμα από το σύντομο διήγημα
του Πήτερ Κρίστοφερ
"Η χρονιά της αγοράς"
εικόνα-μετάφραση: Κάππα Λάμδα
©periopton
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση του παρόντος άρθρου,
(ολόκληρου ή αποσπασμάτων), χωρίς την άδεια του εκδότη
