3' διάβασμα
Αυτή την περίοδο παρουσιάζεται στην γκαλερί Anton Kern μία έκθεση με θέμα τις "εικόνες των εικόνων", σε επιμέλεια Αν Κόλιερ, η οποία προσπαθεί μέσω αυτής μια καλαίσθητη επαναδιαπραγμάτευση της φωτογραφίας, καθώς και μια διερευνητική προσέγγιση στην πρακτική της οικειοποίησης και επανάχρησης των εικόνων.
 |
| © Anne Collier |
Όμως, η προσπάθεια διερμηνείας της βασικής ιδέας - δηλ. την οικειοποιητική πρακτική- δια των έργων αυτής της έκθεσης, η οποία πήρε τον τίτλο της από τους μελαγχολικούς στίχους ενός τραγουδιού του συγκροτήματος Depeche Mode, ποικίλει αλλά δημιουργεί και αλληλένδετους συνδυασμούς.
Αυτοί ακριβώς οι συνδυασμοί όπως για παράδειγμα οι εικόνες του Λουίτζι Γκίρι, γνωστού για την αποτύπωση των τυχαίων φωτομοντάζ από επιγραφές και διαφημίσεις στον αστικό χώρο, και της Μέλανι Σιφ, της οποίας οι φωτογραφίες με εξώφυλλα άλμπουμ -συμπεριλαμβανομένου ενός επιπλέοντος αντιγράφου του "Blue" της Τζόνι Μίτσελ, που εμφανίζεται στο αποπροσανατολιστικό, σπαραχτικό "Reflecting Pool", από το 2007- υπογραμμίζουν το νήμα της αυτοσυνείδητης νοσταλγίας της έκθεσης. (Κ. Λ.)
 |
| © Herv Guibert |
 |
| © Jiro Takamatsou |
 |
| © Luigi Ghirri |
 |
| © Marlo Pasqual |
 |
| © Melanie Schiff y |
Η ίδια η Collier αναφέρει στο δελτίο τύπου:
"Η έκθεση Photographic Pictures έχει ως αφετηρία τη σειρά Photograph of Photograph του Τζίρο Τακαμάτσου από το 1972/73. Ο τίτλος της έκθεσης προέρχεται από τους στίχους του τραγουδιού Photographic των Depeche Mode του 1981: "Παίρνω εικόνες / Φωτογραφικές εικόνες."
Για το Photograph of Photograph ο Τακαμάτσου ανέθεσε σε έναν επαγγελματία φωτογράφο να φωτογραφίσει περίπου πενήντα φωτογραφικά στιγμιότυπα από τα οικογενειακά άλμπουμ του.
Οι αλλόκοτες εικόνες που προέκυψαν είναι κυριολεκτικά "φωτογραφίες φωτογραφιών". Παρά την εννοιολογική προέλευση του έργου, η φωτογραφία της φωτογραφίας δεν αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, προάγγελο των στρατηγικών οικειοποίησης του τέλους της δεκαετίας του 1970 και του 1980. Αντίθετα, οι εικόνες μέσα στις εικόνες του Τακαμάτσου είναι πιο απατηλές και λιγότερο κατατοπιστικές: λειτουργούν σχεδόν σαν νεκρές φύσεις, όπου μια φωτογραφική εκτύπωση - και οι όποιες εικόνες μπορεί να περιέχει - είναι το φαινομενικό θέμα του έργου, σκηνοθετημένο και καταγεγραμμένο με έναν απρόβλεπτο και αυθαίρετο τρόπο.
 |
| © Wolfgang Tillman |
 |
| © Lew Thomas |
 |
| © Zoe Leonard |
 |
| © Leslie Hewitt |
 |
| © Judy Linn |
Οι φωτογραφικές εικόνες είναι, όπως και το έργο του Τακαμάτσου, τελικά μια θεώρηση της συνεχιζόμενης και αυτοαναφορικής σχέσης της φωτογραφίας με τον εαυτό της: ως μέσο, ως πειθαρχία και ως ιδέα. Αφορά την πράξη του βλέμματος και το πώς αναπτύσσουμε σχέσεις με τις εικόνες. Η πλειονότητα των έργων της έκθεσης ακολουθεί την έννοια των "εικόνες των εικόνων" ή των "φωτογραφίες των φωτογραφιών", καθώς καταγράφουν ή απεικονίζουν μια υπάρχουσα εικόνα, είτε πρόκειται για μια φωτογραφική εκτύπωση, είτε για μια εικόνα που παρατηρείται σε μια οθόνη, είτε για μια σελίδα ενός ανοιχτού βιβλίου, είτε για ένα απόκομμα εφημερίδας, είτε για ένα εξώφυλλο περιοδικού, είτε για μια θήκη δίσκου βινυλίου.
Κάπου μεταξύ του συναισθηματικού εννοιολογισμού του Τακαμάτσου και της μελαγχολικής ποπ των Depeche Mode υπάρχει ένα νήμα που ελπίζω να διατρέχει όλα τα έργα των Φωτογραφικών Εικόνων: ένα είδος αισθητικού τόνου που είναι ταυτόχρονα συναισθηματικός, ψυχολογικός, (αυτο)βιογραφικός και μερικές φορές συναισθηματικός."
- Anne Collier, Ιούνιος 2022.
Γκαλερί Anton Kern
έως στις 26 Αυγούστου 2022
Nota bene
το περιεχόμενο της έκθεσης
δημοσιεύεται κατόπιν αδείας της
γκαλερί Anton Kern
κείμενο-επιμέλεια-μετάφραση: Κάππα Λάμδα
© periopton
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο αναδημοσίευση/χρήση/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου, (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
