4' διάβασμα
Ο Γκέι Ταλίζ στο νέο του βιβλίο, με εύγλωττο και χαρακτηριστικό τρόπο κάνει ένα αφιέρωμα στην πόλη του, τη Νέα Υόρκη, "την πόλη των πραγμάτων που δεν γίνονται αντιληπτά". Καταγράφει τα παραγνωρισμένα, τα υποτιμημένα, τις απειροελάχιστες λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής.
![]() | |
'Diner on Main' (the American years) 📸© Κ.Λ. all rights reserved |
Η Νέα Υόρκη είναι η πόλη των πραγμάτων που δεν γίνονται αντιληπτά. Είναι μια πόλη με γάτες που κοιμούνται κάτω από παρκαρισμένα αυτοκίνητα, δύο πέτρινα αρμαντίλο σκαρφαλωμένα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Πατρικίου και χιλιάδες μυρμήγκια που τριγυρίζουν στην κορυφή του Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ. Τα μυρμήγκια πιθανότατα να μεταφέρθηκαν εκεί πάνω από τον άνεμο ή τα πουλιά, αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος- κανείς στη Νέα Υόρκη δεν ξέρει περισσότερα για τα μυρμήγκια απ' ό,τι ξέρει για τον ζητιάνο που παίρνει ταξί στο Μπάουερι- ή τον κομψό άντρα που μαζεύει τα σκουπίδια από τους κάδους απορριμμάτων της Έκτης Λεωφόρου- ή το μέντιουμ στη Δυτική Έβδομη που ισχυρίζεται: "Είμαι διαισθητική, ενορατική και διορατική".
_Η Νέα Υόρκη είναι μια πόλη για εκκεντρικούς και ένα κέντρο για παράξενες πληροφορίες.
[...]
Κατά τη διάρκεια των συγγραφικών μου αποστολών και της μακροχρόνιας διαμονής μου στη Νέα Υόρκη, έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μου θυμίζουν τον Μπάρτλεμπι. Πρόκειται για ανθρώπους τους οποίους μπορεί να βλέπω τακτικά, αλλά η ιδιωτική τους ζωή παραμένει ιδιωτική. Μπορεί να τους γνωρίζω με το όνομά τους, ή εξ' όψεως μόνο, ή με κάτι περισσότερο από απλώς ένα νεύμα, και όμως συνεχώς διασταυρώνομαι μαζί τους καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους ως θυρωροί, ταμίες τραπεζών, ρεσεψιονίστ, σερβιτόροι, διανομείς αλληλογραφίας, βοηθοί, καθαρίστριες και υπάλληλοι στον πάγκο του καταστήματος σιδηρικών, του στεγνοκαθαριστηρίου, του φαρμακείου, ή σε άλλα μέρη που απασχολούν ανθρώπους που μπορεί να πληρούν τον ορισμό του κανενός ενός συντάκτη νεκρολογιών.
Όταν προσλήφθηκα από τους Times - ξεκίνησα ως 21χρονος μαθητευόμενος διορθωτής το καλοκαίρι του 1953, με 38 δολάρια την εβδομάδα - το πρώτο πράγμα που παρατήρησα καθώς μπήκα στην τεράστια αίθουσα σύνταξης του τρίτου ορόφου στο παλιό κτίριο γραφείων γοτθικού ρυθμού στην 43η οδό του Μπρόντγουεϊ, ήταν τα γραφεία σε σχήμα πετάλου γύρω από τα οποία κάθονταν τα σκυμμένα σώματα δεκάδων διορθωτών. Σχεδόν όλοι τους ήταν άνδρες που φορούσαν πράσινα πλαστικά σκιάδια και, με μολύβια στο χέρι, διάβαζαν, διόρθωναν και αναθεωρούσαν τις δακτυλογραφημένες σελίδες των άρθρων που βρίσκονταν μπροστά τους και επρόκειτο να δημοσιευθούν στην εφημερίδα της επόμενης ημέρας.
Τα ονόματα των διορθωτών ήταν άγνωστα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας, αλλά και στους περισσότερους από τους δημοσιογράφους των οποίων διόρθωναν τη δουλειά. Όπως και ο Μπάρτλεμπι, οι διορθωτές ήταν σωματικά κοντά στους συναδέλφους τους, ενώ παρέμεναν κοινωνικά και συναισθηματικά απόμακροι.
Όταν τελείωνε η νυχτερινή εργασία, και ενώ πολλές χιλιάδες τυπωμένα αντίτυπα ήταν τυλιγμένα σε δέματα και συσκευασμένα στα φορτηγά διανομής, κάποιοι από τους τυπογράφους περπατούσαν απέναντι στο Gough’s Chop House, στο 212 της 43ης Δυτικής οδού, για μια μπύρα και ένα ουίσκι. Οι τυπογράφοι διακρίνονταν για τα λεκιασμένα με μελάνι καπέλα από διπλωμένη εφημερίδα με τέσσερις γωνίες σε σχήμα κουτιού, και παρόλο που χρησιμοποιούσαν τη νοηματική γλώσσα όταν παρήγγελναν ποτά, οι μπάρμαν στο Gough’s έδειχναν να τους καταλαβαίνουν. (μτφ. Κ. Λ.)
ⓘ η μετάφραση είναι πρωτότυπη και υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα
Nota bene
Στον Γκέι Ταλίζ αποδόθηκε από τον Τομ Γουλφ η δημιουργία μιας ευρηματικής μορφής μη μυθοπλαστικής γραφής, που ονομάστηκε "Νέα Δημοσιογραφία". Πέρασε τα πρώτα χρόνια της καριέρας του στους New York Times, και στη συνέχεια μετακόμισε στο Esquire, όπου δημιούργησε μερικά από τα πιο διάσημα κείμενα που γράφτηκαν ποτέ για περιοδικά, συμπεριλαμβανομένου του 'Ο Φρανκ Σινάτρα έχει κρυολόγημα', το οποίο το Vanity Fair χαρακτήρισε "τη μεγαλύτερη λογοτεχνική-μη μυθοπλαστική ιστορία του εικοστού αιώνα".
BARTLEBY AND ME. Reflections of an Old Scrivener
Copyright © 2023 by Gay Talese
Mariner Books
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
επιμέλεια-μετάφραση: Κάππα Λάμδα
© periopton