where art is always in focus

7.1.24

Γιάγκος Αθανασόπουλος, 1952-2024

 

 

Αθηναίος, φωτογράφος, αρχιτέκτων (Παν/μιο Φλωρεντίας 1970-77)
Καθηγητής στο τμήμα φωτογραφίας ΠΑΔΑ (1985-2019)

 


Ένας καλός φίλος, συνάδελφος και συνοδοιπόρος
στο φωτογραφικό γίγνεσθαι, δυστυχώς έφυγε απρόσμενα.

 

Η οδυνηρή είδηση, το ουκ εστιν ώδε, η κάθοδος, το δυσθυμικό τοπίο και ο αποχαιρετισμός. Μα πάνω απ' όλα, το μέλημα για το φως της ανάμνησης. Οι αναμνήσεις σαν φωτογραφίες, οι φωτογραφίες σαν αναμνήσεις που αναδύονται σε μια συγκεκριμένη στιγμή, σχεδόν μας καλούν, σαν ένα καθήκον μνήμης, μια υποχρέωση. Οι φωτογραφίες φυτρώνουν διάσπαρτες στα χωράφια του αόρατου. Τα χωράφια του αόρατου ως απόδειξη μιας πραγματικότητας που εξερευνάται συνεχώς από ένα αναπόφευκτο μέλλον.
Στο έργο του Γιάγκου οι αναμνήσεις έχουν χρώμα. Αυτό το χρώμα, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα παιχνίδι φωτός, που συλλαμβάνεται στην στιγμή. Τα μπλε, τα μπλε. Οι σκουριασμένοι στοχασμοί του ήλιου που δύει, οι αριθμοί σε αποχρώσεις του κίτρινου.
Οι εικόνες του αντικατοπτρίζουν το λοξό όνειρο, το déjà-vu που συλλαμβάνεται εν ριπή οφθαλμού, τους καταυγαστικούς ήλιους της ονειρικής μελαγχολίας, τα εκτυφλωτικά λευκά, το μοβ που διαλύεται στην άστερη νύχτα, τις ώχρες με τη ζοφερή φωτεινότητά τους, τα απολιθωμένα πρόσωπα και τα σώματα σε άπειρη ακινησία.  
Αντίο φίλε, θα σε θυμόμαστε και θα σε μνημονεύουμε. (Κ. Λ.)

 

 
  



 

 












όλες οι φωτογραφίες
© Γ. Αθανασόπουλος

© periopton