6.7' διάβασμα
Ο όμιλος Κοντέ-Ναστ και άλλοι εκδότες αντικρύζουν την άβυσσο
Στις 23 Ιανουαρίου, η Άννα Γουίντουρ βρέθηκε στο Παρίσι, παρακολουθώντας την επίδειξη υψηλής ραπτικής του Armani από την πρώτη σειρά στο μουσείο Παλαί ντε Τοκιό. Εν τω μεταξύ, πίσω στην Αμερική στο Κάτω Μανχάταν, το προσωπικό της στο Κοντέ-Ναστ είχε ξεσηκωθεί διαδηλώνοντας στον αυτοκινητόδρομο Γουέστ Σάιντ, έξω από τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στο κτήριο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου.
Είναι μια ιδιαίτερα θλιβερή περίοδος να εργάζεται κανείς εκεί — και σχεδόν παντού αλλού στα μέσα ενημέρωσης. Τον τελευταίο καιρό υπάρχει διάχυτη η αίσθηση πως μεγάλο μέρος της βιομηχανίας των μέσων ενημέρωσης έχει μπει σε συμπιεστή: το περιοδικό Τάιμ προέβη σε απολύσεις και το Σπόρτς Ιλουστρέιτεντ ουσιαστικά υποβλήθηκε σε ευθανασία. Την ημέρα της απεργίας του Κοντέ, οι Λ.Α. Τάιμς έκαναν απολύσεις σε ποσοστό μεγαλύτερο από το 20% της αίθουσας σύνταξης και δύο ημέρες μετά την απεργία, η Μπίζνες Ινσάιντερ ανακοίνωσε ότι απολύει το 8% του προσωπικού της. Η Ουάσινγκτον Ποστ μόλις αποζημίωσε 240 υπαλλήλους.
Οι δημοσιογράφοι έχουν συνειδητοποιήσει πλέον πως η δημοσιογραφία μπορεί να πάψει να υπάρχει στο εγγύς μέλλον, και ότι όποια μορφή κι αν πάρει διαμορφώνεται από στελέχη που δεν έχουν ιδέα πώς να δημιουργήσουν μια βιώσιμη επιχείρηση. Δεν αποδίδουν πλέον την αποκλειστική ευθύνη για την κατάρρευση του τομέα των ειδήσεων στο ''διαδίκτυο''.
Το συνδικαλισμένο προσωπικό του Κοντέ διαπραγματεύεται για μια νέα σύμβαση με τη διοίκηση και τον Νοέμβριο άρχισε να κυκλοφορεί ένας κατάλογος με τα ονόματα 94 εργαζομένων που θα δουν την πόρτα της εξόδου μόλις υπογραφεί η σύμβαση (η εργατική νομοθεσία απαγορεύει την απόλυση εργαζομένων κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων). Αυτά τα άτομα αναμένεται να εργαστούν μέχρι τη λήξη της περιόδου αυτής, και κανείς δεν ξέρει πότε μπορεί να συμβεί αυτό. Την προηγούμενη εβδομάδα, η Γουίντουρ είχε ενημερώσει το προσωπικό ότι το Pitchfork θα ενσωματωνόταν στο GQ- σύντομα διαδόθηκε ότι δεν μπήκε στον κόπο να βγάλει τα χαρακτηριστικά γυαλιά ηλίου της καθώς τους είπε αυτά τα νέα, πράγμα που δεν μετρίασε και τόσο το χτύπημα. (Αν και όπως επισήμανε ένα άτομο μέσα από τη Vogue, φοράει τα περιβόητα γυαλιά ηλίου σχεδόν σε κάθε συνάντηση). Ως εκ τούτου η αντίδραση κλιμακώθηκε. Περίπου 400 εργαζόμενοι σταμάτησαν να εργάζονται για 24 ώρες, μεσούσης της Εβδομάδας Μόδας του Παρισιού, καθώς και την ημέρα της ανακοίνωσης των υποψηφιοτήτων για τα Όσκαρ.
Βέβαια κανείς από τους εργαζόμενους δεν δέχεται να δημοσιευθεί η γνώμη του επωνύμως. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, υπάρχει ακόμη μεγάλος φόβος για τις επιπτώσεις, όταν πρόκειται για την Άννα. Εκπρόσωπος του συνδικαλιστικού οργάνου αναφέρει χαρακτηριστικά ότι "ο μυστικός στόχος στον Κοντέ-Ναστ είναι να αποκτήσουν οι εργαζόμενοι αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να μπορούν να λένε 'γαμώ την Άννα Γουίντουρ' στα ίσα".
 |
| Άννα Γουίντουρ |
Αυτό παραμένει κάποια "καυτή πατάτα" που κανείς δεν φαίνεται έτοιμος να την αναλάβει. Η ανακόντα (από τα ρούχα σε απομίμηση φιδιού που της αρέσει να φοράει) συνεχίζει να εμπνέει φόβο και σεβασμό. Αν δεν υπήρχαν οι σχέσεις της με τους διαφημιζόμενους ειδών πολυτελείας, που ο Κοντέ εξακολουθεί κατά πολύ να εξαρτάται, η εταιρεία θα βρισκόταν σε ακόμα χειρότερη κατάσταση. Οι μετακινήσεις και οι ανακατατάξεις έχουν φτάσει στο σημείο όπου ο Κοντέ φτύνει τώρα τους ανθρώπους που ήρθαν για να αντικαταστήσουν την προηγούμενη φουρνιά ανθρώπων που έδιωξε.
Το Vanity Fair φαίνεται να κινδυνεύει ιδιαίτερα- δέκα από τους συντάκτες του βρίσκονται στη λίστα 94 "καταδικασμένων" υπαλλήλων που κυκλοφορεί τώρα. "Όλοι τα βγάζουν πέρα με το τίποτα εδώ και χρόνια, οπότε όταν συμβεί αυτό, είναι σαν να καταρρέουν τα πράγματα από εδώ και πέρα.", λέει εργαζόμενη, η οποία είναι στη λίστα.
Αυτό που κάνει αυτή την ιδιαίτερη στιγμή στα μέσα ενημέρωσης να μοιάζει τόσο απελπιστική είναι ότι πολλοί από τους ιδιοκτήτες εμφανίζονται εντελώς αδιάφοροι για την πορεία που ακολουθούν οι επιχειρήσεις. Καθώς ο Τζεφ Μπέζος διαλύει την Ποστ, το Instagram μας κατακλύζει με φωτογραφίες της Ιβάνκα Τραμπ και Κιμ Καρντάσιαν από το μεγάλο πάρτι γενεθλίων του στο Μπέβερλι Χιλς. Από την άλλη ο Patrick Soon-Shiong, ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης των Λ.Α. Τάιμς, επέτρεψε στην ακτιβίστρια κόρη του να ανταγωνιστεί έναν από τους πιο σεβαστούς συντάκτες στη χώρα, τον Κέβιν Μερίντα, ο οποίος, την παραμονή των βίαιων απολύσεων, τελικά τα παράτησε. Είναι πραγματικά όπως φαίνεται: Οι χειρότεροι άνθρωποι χορεύουν μαζί στο χείλος του ηφαιστείου καθώς οι δημοσιογράφοι πέφτουν στην καλντέρα.
Η Γουίντουρ έχει τους επικριτές της, αλλά πολλοί άνθρωποι στην εταιρεία μου είπαν ότι ήταν απρόθυμοι να την απορρίψουν επειδή, στα 74 της χρόνια, εξακολουθεί να προσπαθεί με κάθε δυνατή προσπάθεια για να τα κρατήσει όλα σε ισορροπία. Φαίνεται να καταλαβαίνει ότι τα μέσα ενημέρωσης είναι μια επιχείρηση, ναι, αλλά αν δεν έχεις κάτι που αξίζει να πουλήσεις – αξίζει να εγγραφείς ή να διαφημιστείς σε αυτό – όλα καταρρέουν. «Της είναι δύσκολο να δει τι συμβαίνει», λέει ένας από τους έμπιστους της Γουίντουρ μέσα στο κτίριο. «Αλλά νομίζω ότι είναι πέρα από τη δικαιοδοσία της να το διορθώσει. Δεν ξέρουμε πώς θα διορθωθεί».
Όλο και περισσότερο, οι δημοσιογράφοι δεν αποδίδουν την ευθύνη για την κατάρρευση του κλάδου των ειδήσεων στο "διαδίκτυο" και στις τεράστιες τεχνολογικές δυνάμεις που δεν μπορούν να ελέγξουν. Αντίθετα, κατηγορούν τα στελέχη των εταιρειών που φαίνεται να μην είναι σε θέση να καταστρώσουν σχέδια για τα ολοένα συρρικνούμενα έσοδα. Δεν πρόκειται για ένα επιχειρηματικό μοντέλο που είναι λαμπερό ή ελκυστικό, αλλά για μια σκληρή δουλειά, που απαιτεί να μαζεύεις πενταροδεκάρες, μια πραγματικότητα την οποία δεν πρόκειται να αποφύγει καμία συνδικαλιστική δραστηριότητα.
επιμέλεια-κείμενο: Κάππα Λάμδα
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
με στοιχεία από
New York magazine
